Vanochtend met de vrijdag leerlingen van de schildercursus een onderwerp gedaan dat het altijd weer doet.
Mensen op een bankje in een park, met als uitgangspunt en inspiratiebron een fijn schilderij van Isaäc Israëls.
Ik stimuleer de cursisten er een 'moderner' schilderij van te maken en geen natuurgetrouwe kopie.
Dat valt niet eens mee en het is hard werken. Zeker voor mij want er moet veel gestuurd worden, maar het geeft wel weer voldoening dat de leerlingen op een morgen - van alle stadia van onzekerheid, wanhoop, het even helemaal niet meer weten - naar, aan het eind, enthousiasme - ziet bewegen en groeien.
Ik ving aan het eind van de morgen zelfs geluiden op dat zij het liefste ook in de middag door wilden gaan en nog helemaal niet wilden stoppen. Nu wordt het pas weer volgende week vrijdag dat het vervolgt kan worden.
 |
| de omgeving waar de lessen plaatsvinden, maar dan is de ruimte op de lessen afgestemd en staat er geen werk van Peter van Loon op de grond |
 |
| resultaten van twee lessen uit het vorige seizoen ook naar een schilderij van Isaäc Israëls op de ladenkast werk van Peter |
 |
| een reactie van één van mijn nieuwe leerlingen |
FACEBOOK.com/PetervanLoonDordrechtN.L.
Het is al weer zes weken geleden dat ik de stoute schoenen aantrok en Peter belde of ik mee mocht doen aan zijn schilderles. Ik had nog maar een klein beetje ervaring opgedaan als beginnend "schilder", maar werd direct opgenomen in de groep en voor de leeuwen geworpen. De manier van schilderen maar ook vooral het leren kijken naar de schilderkunst is voor mij een openbaring,ik merk dat het geen opgave is om ergens aan te beginnen maar een UITDAGING! Ik word heel erg gestimuleerd om mezelf te ontplooien en dat geeft me veel voldoening, niet alleen tijdens de lessen maar ook in de week er tussen. Ik wil en moet nog heel veel leren dus ik hoop nog lang de lessen te volgen. Joke ( een tevreden leerling)
BeantwoordenVerwijderen