maandag 22 mei 2017

''Peter, jij moet wel tot schilderen kunnen komen, dat is prioriteit één.''


Rond deze vicieuze cirkel is en was
duidelijk geen sense of urgency, maar
people that let (bad) things happen
met
alle kwalijke gevolgen van dien
en geen doorbraak van



.
''Het allerbelangrijkste is dat u tot schilderen komt!''  Dat zijn niet mijn woorden maar die van mijn psychologe.
Woorden van gelijke strekking die zij zowel vorige week als de week ervoor al resumerend nadrukkelijk uitsprak. De nood is hoog, dat hoef ik haar inmiddels niet meer uit te leggen.

Dat mijn psycholoog niet mijn advocaat is, is vreselijk jammer en jammerlijk onpraktisch, want een advocaat bij het gevecht tegen de vicieuze cirkel buiten de spreekkamer is nu net waar het al die jaren zo hemeltergend onpraktisch aan ontbreekt. Toch heb ik daar hard voor gevochten, sterk voor gepleit. Hier komt zoveel kortzichtigheid en domheid,cynisme en onrecht bij om de hoek kijken dat niemand dit in zijn eentje kan bolwerken en managen.

Noodkreten dringen niet door, worden geen bereik gegund.

Het bekende afschuiven van verantwoordelijkheden is een veel voorkomende slechte menselijke gewoonte, Dit gedrag vind en vond altijd, zonder er zichtbare moeite voor te hoeven doen, een verdedigende stem of zelfs een verdedigende meute, vooral omdat men zich makkelijker weet te verplaatsen in de beweegredenen er niet toe te doen dan in de veel positievere argumenten er wel toe te doen. Voor dit laatste, er wel toe doen, is veel meer visie en veel meer lef nodig want je moet je moet buiten de schijn veiligheid van de groep treden, de nek uitsteken. Hier wreekt het zich al meteen immens dat die advocaat, die opbouwende stem(men) nooit voor iedereen zichtbaar op het strijdtoneel was. Op het internet staat ter toelichting een duidelijk TED filmpje waar Derek Sivers dit voor een groot TED publiek duidelijk en met humor uitlegt. How to start a movement.


Nu klinkt het starten van een 'movement' wel erg ambitieus, al zou je de actie van GGZ Friesland tegen de hardnekkige schadelijke vooroordelen rond depressie wel degelijk als een oprechte poging kunnen beschouwen ons met ons allen in een gezondere richting te bewegen. Kom in beweging en leg de vinger op een zere plek en/of stop om te beginnen de onmenselijke uitsluiting. We weten zoveel meer nu, er is steeds voortschrijdend inzicht, bewezen door de wetenschap, wat valt er nu eigenlijk te verliezen? Dat het niet meer zwart wit is zoals vroeger?
Er zijn ontzettend veel mensen, in meerderheid vrouwen, die inmiddels weten dat er vele tinten grijs bestaan.

Niet psychiatriseren maar normaliseren.


 dat probleem is niet zo moeilijk te doorgronden maar kennelijk wel moeilijk te erkennen en juist dat gebrek aan erkenning is in wezen het fundament onder dat onnodig langdurige en daardoor steeds groter wordende probleem.
Het verziekte onvoorstelbaar veel en blijft dat, wanneer de negatieve spiraal niet wordt doorbroken, ook vandaag en morgen doen.

Ziet en erkend men het problematiek - noemt men het problematiek - dan is er een begin en misschien meteen een eerste vereiste om op verder te borduren - begrip en welwillendheid.
Tot op de dag van vandaag is er in extremis sprake van het zeer wrede schadelijke tegenovergestelde.



Onder tuinkabouters bestaat nu niet direct de visie dat je
een  sluipend sloop proces niet ongestoord zijn gang moet 
aten gaan en dat de weinige kansen die zich voordoen om er
eindelijk wat aan te kunnen doen niet onbenut voorbij
mag laten gaan, dat geld  nu juist voor een crisis
binnen de crisis.


A good crisis, wat is dat en is het nu echt zo schadelijk er een of meer te verspillen?
Begin november 2016 luidde ik
op een ongebruikelijke, enigszins
ludieke wijze de noodklokken van-
uit mijn door overmacht ontstane
ongewilde isolement.
(zie de berichten van toen)
Het antwoord op deze vraag is onomwonden ja, dat is buitengewoon schadelijk en de verzuimen toen zijn mede debet aan de onmogelijkheden nu.

Laat ik beginnen mezelf uit een ouder blog te herhalen; ''Een kat in het nauw maakt rare sprongen - maar eenmaal vanuit de positie en omstandigheden van de kat bezien zijn die sprongen misschien helemaal niet raar of vreemd.'' De kwaliteit dat te kunnen noemt men empathisch vermogen.
Dat van die kat slaat natuurlijk helemaal op mijn 'publieke' verschijnen op dit blog, Facebook, het internet.
Ooit is dat begonnen uit een praktische 'overlevingsgedachte' als men dan te bedonderd is uit zijn of haar luie stoel te komen om een keer goed te praten en/of de telefoon te pakken, misschien omdat men het 'eng' vindt, dan doe ik wel een hoop extra werk, terwijl ik al chronisch quallity time tekort kom, om onzin en feit van elkaar te scheiden, vooroordelen het mechanisme niet te laten bepalen en eindelijk dat maatschappelijke probleem, die crisis van 'de vicieuze cirkel' uit de wereld te helpen, zodat ik eindelijk weer kan gaan opbouwen.

Ik moet er noodgedwongen nog steeds over schrijven, dus het zal wel niet zo zijn gelopen als bedoeld, gewenst, verwacht, gedroomd, ja gehoopt.

De eerste week van mei heb ik aan de laatste twee berichten geschreven. Ik kwam er niet uit. Ik had in een veel vroeger stadium alles al lang geschreven en aan die analyses lag het. Men wil en wilde er niet aan.
Kassa - denkt de vicieuze cirkel - kan die nog meer kwaad aanrichten.
Ik schrijf dit binnen in een groot onhandig isolement. Dus geen getuigen. Toch vindt de vicieuze cirkel plaats. Vraag het maar aan mijn tijdelijke psycholoog.
Daarom plaats ik het toch als onvoltooid document maar mondeling met getuigen heeft veel meer kans.

donderdag 18 mei 2017

Mei 2017, de vicieuze cirkel, begrepen in de spreekkamer, onzichtbaar erbuiten.


Het hoofd boven water houden contra
de vicieuze cirkel
Een ongelijke tegenstander die nu
wel heel ernstig de overhand heeft
.

Heb er al zoveel woorden over geschreven om dit eens en vooral te doorbreken.
Heb nu zelfs twee nieuwe berichten in de maak, maar vrees ook dat ik daar weer niet zal kunnen wat ik mondeling wel (in anderhalf uur totaal) bij een praktijkondersteunende psycholoog effectief kon... en mocht. (Buiten de spreekkamer schijnt het niet te mogen)

De problematiek van deze vicieuze cirkel erkend krijgen - het is alweer binnen de vier muren van een spreekkamer gelukt. De oplossing buiten die vier muren of een begin daarvan, daar staat ook deze goede luisteraar machteloos, omdat men niet buiten de gebaande paden durft te bewegen.
Maar zij verstaat het wel ----  een reuze reuze help!
Ze wenste me heel, heel veel sterkte.

De voorgaande berichten op dit blog vertelden weer zoveel, en telkens als je goed tussen de regels doorleest staat er veel meer dan een moeilijk verhaal.

Durft men nog steeds gemakzuchtig en lui onnadenkend te roepen; ''Laat je helpen!''


dinsdag 9 mei 2017

Wanneer je nog steeds moet knokken om in de positie te komen om eerst te overleven en dan pas je kunst te maken.

Eerst de 'etalage' aan De Vereniging 21 in Dordrecht veranderd.
Mijn psychologe vroeg'''Wat ga je nu doen?''  Dit is het eerste
antwoord.
Mensen lijken verleerd om een complimentje te geven of beleefd te reageren wanneer een ander ergens buitengewoon veel moeite voor heeft gedaan. 
Toen ik vanmiddag (4 mei) bij mijn psychologe zat (ja, het is nu mijn!) wachtte ik eerst de samenvatting van ons vorige gesprek af en na de nodige serieuze en nuttige uitwisseling daaromtrent, paste het erg goed in het geheel om haar eerst de complimenten te geven die zij verdiend en te herhalen wat ik er de afgelopen anderhalve week al over schreef.

''De vorige sessie (30 minuten) waren de meest intelligente en empathische minuten van de afgelopen tien jaar binnen de zo genoemde vicieuze cirkel problematiek.''

Mevrouw v. de W. werd er zelfs even onzeker van, schept dit niet te hoge verwachtingen, maar ik haastte me haar te verzekeren dat ik thuis al had bedacht dat het niet altijd van dat hoge empathische intelligente niveau kan zijn.

Niet afgemaakt bericht van kort na afgelopen donderdag nadat ik van mijn psychologe terugkwam. Hoe het leven en gevecht binnen een/deze vicieuze cirkel geleefd moet worden is extreem demotiverend. Dat verhaal van die complimentjes had natuurlijk een dubbele bodem/boodschap.


Gisteren ging ik nog op zoek naar duidelijke afbeeldingen
waarmee ik de crux van mijn verhaal duidelijker kan

maken. Tijdens het downloaden van deze afbeelding 
liep de laptop weer goed vast. Dat is het laatste waar je op
zit te wachten. Zeker wanneer je kunt navoelen waarom 
ik het al negen jaar over multiplcity heb wanneer ik aan
de hand van dit uitgangspunt van de film probeer duidelijk
te maken dat ik het in deze vicieuze cirkel situatie mense-
lijker wijs nooit alleen en zonder adequate middelen kan.

De crux is - om het adequaat aan te pakken moet je over-
al bij kunnen zijn om te sturen, te doen, te voorkomen, te
laten gebeuren, te woord te staan, te verzorgen, te duwen
te overleven, in stand te houden , te behoeden voor nog
meer of nog grotere rampen en die af te wenden, de
zwaartekracht trotseren, (want zulke krachten wachten
niet tot ineens elders het kwartje valt) en
tijd te overwinnen, mensen aan te zetten nu eens niet
de andere kant op te kijken, klappen op te vangen, voor-
lichting te geven, filosofische snaren te raken, visie te
prikkelen,, invloed  van mensen met een bord voor hun
kop minder schadelijk te laten doorwerken...............

En in die weerbarstige hectiek als kunstenaar nog
quallity time en Peter  te vinden  om te kunnen werken.
Vandaar dat ik onderstaande plaatjes zo vaak heb aan-
gewend  om het ook voor 'luie'mensen  hapklaar te maken
en volgens mijn psycholoog zijn de mensen lui.



Nadat ik dit onvoltooide bericht alsnog plaatste zag ik ineens weer een optie om een deel van het 'eeuwige verhaal'  en de
context van de gebruikte plaatjes te verduidelijken en met elkaar in verband te brengen. Daarom heb ik er nog het nodige onder het multiplicity plaatje toegevoegd.
Intelligente mensen kunnen hier al heel veel meer mee.
Nog steeds een surrogaat voor goede gesprekken maar vanwege de pure zeldzaamheid van echte gesprekken die er toe doen, en helemaal van op tijd gevoerde goede gesprekken die er toe doen lijkt me dit  toch nog beter dan niets.
Ik/men kan het
per slot van rekening als beschaafd(e) mens(en) in een niet zo beschaafde wereld niet afdwingen, dat wil ik ook niet.
Mijn Muze zij altijd - ''Graag of niet.''
Zij was een trotse vrouw.

''Iemand die zich altijd op zijn gemak voelt, en dus ook niet het ongemak van anderen aanvoelt, kan volstaan met botheid.'' 
citaat uit Arnon Grunberg - De troost van de slapstick. Essays.

Uit dezelfde koker; ''Om een beeld te zien hoef je vaak alleen maar niet weg te kijken.''

Ik schrijf dit natuurlijk niet zonder geldige en dringende redenen. Alleen al de oorzaak en de meer dan precaire omstandigheden waardoor ik dit nog steeds zo publiekelijk moet schrijven is al een meer dan legitieme droevige en spijtige reden.
Maar het is de laatste maanden weer zo omgeven door de beruchte 'domheid' van de vooroordelen en meningen, passiviteit richting de oplossing, gevaarlijke achterklap ten gunste van de intensivering van de last en als klap op de vuurpijl totaal geen oog hebben voor en dus ook geen rekening houden met - dat het nu weer helemaal nijpend en onbegonnen werk is geworden.

''Komt u nog wel tot uw schilderen?''

Goede en gerede to the point vraag van mijn psycholoog die niet als een betere stuurman aan wal reageerde maar eerst hele goede vragen stelde waar zij goede antwoorden op kreeg. Voor haar niet de kritiek op wat zo typerend is en rondom de vicieuze cirkel niet alleen eigen aan mannen is;

 ''De man, de man, hij ziet altoos meteen oplossingen, zonder eerst goed stil te staan bij het probleem.'' 

Uit Renate Dorrestein -  De Blokkade.

Op één van de twee borden  (mappen) op Pinterest die ik gedragen door visie vol stopte met relevante informatie over en rond fenomenen/problemen rond de vicieuze cirkel problematiek staat onder meer ook een link naar de trailer van de film Multiplicity, Joost Zwagerman bij DWDD. How to create a movement (Derek Sivers TED) De borderline maatschappij door Dirk de Wachter(meer dan interessant!) één bord (map) met meer dan tweehonderd pins en één met minder, meer de in mijn ogen meest zinvolle.
Pinterest  -  www.pinterest.com/petervanloon1