maandag 28 november 2016

We laten ons niet kisten! Na een week inlijsten.

Een deel van de collectie na een drukke week inlijsten.

Eén zwaluw maakt nog lang geen lente, maar een goed voorbeeld, mits ruimschoots zichtbaar voor anderen, doet volgen.

vrijdag 11 november 2016

Oplossingen voor problemen zijn gebaat bij communicatie, is de beste niet de de mondelinge?


Is in de praktijk niet één van de
oorzaken tot nog meer verwijde-

ring dat men dit soort raad in de
wind slaat en eerder en sneller
geneigd  is het geduld te
verliezen wanneer de overhaaste
conclusie getrokken wordt dat de
vragende partij niet wil luisteren
en men daar al snel sancties aan
verbind. '' Hij luistert toch niet
naar wat ik aandraag, ik trek
mijn handen er vanaf!''
Maar wie luistert er nu niet?
Dat lijkt zo klaar als een klontje, maar kennelijk is dat in de praktijk niet zo vanzelfsprekend als de logica en het gezonde verstand ingeven. Als de potentiële welgezinden in de dagelijkse praktijk van een vicieuze cirkel situatie structureel alles in de strijd gooit om het gesprek, het mondelinge gesprek, niet aan te gaan, ja eerder te frustreren en naar het oneindige te dirigeren dan zit je als roepende in de woestijn met een kollossaal probleem en een extreem slecht en beperkt bereik.

Een vicieuze cirkel heeft zo zijn eigen logica en de niet communicatie is natuurlijk koren op de molen van een situatie, een vicieuze cirkel, die juist bestaat, leeft en floreert op de gevolgen van het onbegrip, het misverstand, de vooroordelen, veel dat vaak direct voortkomt uit onwetendheid, alles mede een gevolg van zulke non-communicatie. Daar bovenop heeft de gemiddelde mens in regel weinig haast om wat aan zo'n situatie te veranderen en er bovendien weinig voeling voor dat een spreekwoord als - Als het kalf verdronken is dempt men de put - niet zomaar niets is ontstaan.


Het is digitaal lastig om door te la-
ten schemeren hoe een omklemming
binnen een vicieuze cirkel en het ge-
vecht voor een route om eruit te kun-

nen komen aanvoelt. Deze, Kafka
Het Proces, komt behoorlijk dichtbij.
Maar, moet je een mens dan tot een gesprek dwingen, is dan een gerechtigde vraag. Persoonlijk denk ik in beginsel van niet omdat ik betwijfel dat dwang iets van blijvende waarde kan opleveren. Ik geloof in overredingskracht en vooral goede wil en gezond verstand, maar dat is meteen ook één van de zwakheden van die positie, dat is zeldzaam en te vaak afhankelijk van het goede voorbeeld.
Het gezonde verstand moet je nu juist in een vicieuze cirkel met een nachtkaarsje zoeken, het blijft angstvallig ver uit de buurt zodat het goede voorbeeld ook maar niet wordt gestimuleerd en eindelijk eens wil opstaan. Goede voorbeelden moeten wel zichtbaar zijn, anders zijn ze lang niet zo effectief als mogelijk en effectiviteit moet nu juist sterk nagestreefd kunnen worden als de beschikbare middelen zo zeldzaam en beperkt blijven.

Op wat men niet heeft opgebouwd kan men niet terugvallen - kapitaal maak je met kapitaal.


Verkoop organiseren?
Om de gevolgen van de vaak genoemde vicieuze cirkel enigszins te doorstaan strijd men op vele
fronten tegelijk en komt men chronisch mankracht, (je kunt jezelf nu eenmaal niet meerdere
keren klonen zoals in de film Multiplcity) en zogenaamde quallity time tekort. Gisteren was ik
de hele dag bezig met onderzoeken en het bij elkaar verzamelen van dat wat ik eventueel in de
huidige meest acute nood kan inzetten om snel aan situatie verbetering te kunnen werken.
Ook hier werkt het jarenlange isolement, geen voeling hebben met en het halve digibeet zijn
onpraktisch tegen en maakt het onzeker wat te kunnen doen. Profiteurs van andermans ellende
bestaan er genoeg maar steun bij de slimste aanpak zou misschien wel een wereld aan verschil
kunnen maken. Delta- of Marshallplan, zie de pagina, zie kolom rechts.

Het constant nijpende, zeker van de actuele situatie, kan met het bovenstaande bij lange na niet gesymboliseerd of uitgedrukt worden, de foto van eind vorige week van de inhoud van mijn portemonnee - mijn overgebleven besteedbare kapitaal - die ik op het internet plaatste maar er nul komma nul reactie en of bereik mee uitlokte vertelt het veel treffender. Ik ben de deur niet uit geweest en ik kan er dit weekend nog wat goedkope havermout en een paar liter melk van kopen, maar de noodzakelijke reparaties aan mijn vaak blokkerende computer (Student aan huis) moet ik nog langer uitstellen, wat het isolement en vooral de nadrukkelijke confrontatie met de beperkte gereedschappen om er uit te komen wanhopig makend. De somberste gedachten komen dan toch weer aan de deur kloppen, want alle hoop wordt weer de zoveelste keer de bodem ingeslagen.

'De man, de man, hij ziet altoos meteen oplossingen zonder eerst goed stil te staan bij het probleem.' (citaat uit de blokkade van Renate Dorrestein.)



Eén van de visuele middelen die ik heb
benut in mijn vele pogingen het kwartje
te laten vallen, maar ontkenning en on-
derschatting zijn een constante rode
draad binnen de vicieuze cirkel
Stigmatisering, vooroordelen, hard-

leersheid en vrijwillige onwetendheid
deden ook nog eens bitter weinig goed
voor de vooruitgang in de zaak.
Het kwartje wil maar niet vallen.
Mijn mannelijke cursisten van de aquarel cursus vertelde ik begin januari 2015 van mijn vicieuze cirkel, het ongelijke gevecht en de incidentele staat van somberheid, moedeloosheid, onveiligheid en geblokkeerd die bij deze soort van vicieuze cirkel om de hoek komt kijken.
We hadden al een half jaar samen gewerkt en ik had zo goed als alles voor me gehouden, maar dat is ongezond en contra-productief en op den duur een onhoudbare situatie.Toen ik mijn teksten van 2014 richting jaarwisseling nog eens terug las schoot een stevige kikker in mijn keel, zo opbouwend en leerzaam die teksten in de kern waren en hoe weinig er ook toen mee werd gedaan.
Daarom is het frappant hoe de heren reageerden en de meest opvallende citeer ik nog eens;  ''Jij somber, depressief? Dat kan ik niet geloven, je bent bij onze lessen altijd zo positief en stimulerend, dat wil er bij mij niet in!'' Ook de anderen gaven niet aan dat de lessen er bepaald niet onder hadden geleden.
Heel behoedzaam heb ik de heren, we hadden inmiddels een band opgebouwd, op te voeden en door te laten schemeren waar ik op hoopte dat zij mij mee behulpzaam zouden willen zijn. Op basis van slechte ervaringen met anderen, vroeger in de tijd na Tikky Buytinks overlijden'  8 juli 2008, druk en drukte ik iedereen nadrukkelijk op het hart dat zij als zij iets niet goed begrepen en/of als er misverstanden dreigden zij toch vooral de telefoon moesten pakken en niet moesten gaan modderen.
Later bleek dat dit advies van een ervaringsdeskundige op cruciale momenten slordig aan de laars werd gelapt, met uiteindelijk in de zomer van 2015 geen stap in de goede richting maar een grote terugslag in het verkrijgen van meer positieve opties, enige verlichting onder de druk van de vicieuze cirkel.
Of de duivel er mee speelde.

Het stigma, de schadelijke vooroordelen, het brengt onmacht.


De gevolgen van vooroordelen, ik loop er al minimaal al acht jaar zonder genade tegenaan
en dat pakt en pakte buitengewoon slecht uit, het was dan ook bijna een troost toen ik
merkte dat dit 'op hoog niveau' in het veld ook wordt onderkend en dat men daar de schade
ziet en vind dat er iets aan gedaan moet worden door middel van een bewustzijn campagne.
Dit stuk uit het persbericht haalde ik van de web-site en liet ik elders al zien. Geen respons.



Je leest deze tekst, de aanhef van het persbericht men is het zat! - Ik mocht het niet zat zijn, terwijl
ik onderwijl de ernstig nadelige gevolgen in alle (ver)eenzaamheid moest dragen en
maar moest zien te repareren,. Men had toch het stigma dat men te pas  en te onpas gebruikte
om mijn waarschuwende signalen niet aux serieux te hoeven nemen. ''Ga naar een psy-
chiater en laat je pillen voorschrijven!''



Acht jaar geleden gebruikte ik de informatie van een van oorsprong Belgische web-site
waar vandaan ik ook deze tekst plukte om mijn familie te waarschuwen voor dit gevaar.
U moet begrijpen dat dit nog een periode van hoogtij was voor de ontkenningen de dood-
doeners, het wegkijken en het ongenuanceerd beschuldigen aan de ene kant - 'Je bent gek!'
en het wegkijken en pappen en nathouden aan de andere kant en de communicatie verder
overlaten aan mensen die er niets van snapten en/of geen poot wensten uit te steken omdat zij
gevoelens van wrok  jegens de halve wereld hadden.



De piramide van Maslow laat,
mits u het begrijpt en zich erin
kunt verplaatsen, zien dat er
hier van ontplooiing weinig
terecht kan komen omdat de
struggle for life, de strijd om
het naakte bestaan en de eerste
levensbehoeften, alles opeist
er is verre sprake van de
benodigde rust en veiligheid



Tussentijds.
Dit bericht is zeker niet volledig en veel blijft nog onderbelicht. Dat is ook altijd één van de dilemma's, vertel ik niet teveel, vertel ik wel genoeg, hoe krijg ik überhaupt nog een opbouwend gehoor?
Dan is er het nijpende aan de situatie die kennelijk alleen het recht heeft van nijpend naar nog nijpender af te glijden maar niet het recht heeft gehoord en in dat verlengde doorbroken te worden.
Ik plaatste het al omdat ik er al een groot deel aan gewerkt heb en de functie als nod- en hartenkreet in ongewijzigde toestand meer prioriteit heeft dan de volledigheid van het bericht. Per slot van rekening breek ik ook hier weer opnieuw een lans voor de directe mondelinge of zelfs face to face communicatie ter versnelling tot een proces tot beter.
Vaak beloof ik nog verder aan een bericht te werken, maar ik ben zwaar onderbemand en bovendien zakt ook iedere keer me de moed in de schoenen als ik vast moet stellen dat alle moeite voor de zoveelste keer vergeefs was en ik op de beruchte muur van het stilzwijgen, de laksheid en de onverschilligheid stuitte, maar ondertussen wel weer mijn nest 'bevuilde' omdat dit soort teksten keer op keer massa's mensen ook afschrikt en ver van mijn deur houdt. het is niet voor niets een vicieuze cirkel die doorbroken moet worden.
Maar ik moet ook eten dus ik publiceer, de beschouwelijke kant en de wetenschap is elders te vinden.
Bovendien zijn er op dit weblog twee pagina's gewijd aan de vicieuze cirkel die amper werden gelezen terwijl ze zoveel basis geven. 

Peter van Loon
Telefoon               078 6145913

De zeldzame keren dat ik in acht jaar tijd in de gelegenheid kwam mijn vicieuze cirkel situatie uit te leggen en men zo langzaam of niet begreep of er zoals gewoonlijk te weinig tijd voor uittrok probeerde ik mensen op uitzendingen, artikelen, films (Multiplicity, Cast away, the gathering) DWDD met Joost Zwagerman, en meer veel meer te wijzen. ''Ken ik niet, weet ik niet, ken ik niet bij''  men zei niet ''Kost me teveel moeite.''
Ik schreef al ik ben een halve digibeet en zwaar onderbezet. Liefst had ik alles in dit soort blogs ingebouwd om alle verhalen te stroomlijnen en zo effectief mogelijk te maken, het absolute streven. Ik kon het niet, maar toen ik Pinterest in de gate kreeg heb ik 31 borden gemaakt. Op de meeste geef ik, op die in het kader van de vicieuze cirkel staat er sids lang een hoop bij elkaar dat de potentie heeft te informeren, extra toe te lichten, vooroordelen te benoemen, filmpjes en uitzendingen met één druk op de knop te bekijken en/of te beluisteren. Vaak schreef ik er nog een toelichting bij..... alles voor de kat zijn staart. Er kwam geen enkele inhoudelijke vraag.
En dan was er in het verleden wel eens iemand die het bestond te vragen; ''Doe je er zelf ook iets aan?''
Facebook-pagina facebook.com/petervanloondordrechtnl
Pinterest               pinterest.com/petervanloon1

woensdag 9 november 2016

Deze vicieuze cirkel. Wat een periode van oogsten had kunnen worden wordt meer en meer een hel.

Schilderijen en aquarellen met veel verhaal
rond het ontstaan, waar ik, weliswaar sterk
tegen de klippen op, dit jaar in verschil-
lende perioden en fases aan probeerde te
werken.
Ik eindigde 2015 met een koffer aan niet
opbouwende schokkende ervaringen, maar
met een moeizaam hervonden, langzame,
maar stijgende lijn vanaf december
die ik met de rampspoed van dat jaar vers
en scherp in het geheugen als afschrik-
wekkend voorbeeld op het netvlies en als
krachtige motivatie het in 2016 zeker
anders te doen

mezelf op te sluiten en nog meer af te
zonderen het laatste half jaar met vallen en
opstaan aan werkte. Dat ging na de 'ramp'
van halverwege februari lang uiterst onno-
dig moeizaam omdat ook de verwerking
van deze streep door de rekening niet
gepaard ging met inzicht en empathie va
n

Er is met deze woorden geen letter overdreven.
Deze vicieuze cirkel die ik al zo vaak beschreef zonder een stap verder uit het isolement te raken en al een decennium lang vergeefs zoek te kunnen doorbreken is in deze zoveelste fase van de 'oorlog' ernstig aan de winnende hand.  Bovendien heeft het constant alle troefkaarten in huis om die te pas en te onpas zonder mededogen uit te spelen, opvallend vaak juist dan wanneer het mij het ongelukkigst uitkomt.
Al die jaren gebeurde dit al om de haverklap, en nu gebeurd het opnieuw, op dit moment. Het gebeurt nu waardoor ik dit in de nacht begon te schrijven omdat ik niet in slaap kan komen, omdat het ook nog eens in een stroomversnelling in de overtreffende trap alles weer overhoop dreigt te gooien en het isolement tenenkrommend is.
De schade was door al die verspilde jaren al zo onoverzienbaar groot, maar is de huidige dag, zo zonder werkzame middelen nog ingrijpender en nog destructiever bezig uit te werken als de zoveelste nekslag voor mijn intens nagestreefde route naar het structureel herwonnen kunstenaarschap.

Om me er effectief tegen te kunnen verweren zijn er geen wapens(middelen) want ik word juist aan alle kanten in mijn opties beperkt en gekortwiekt, en tevens blijf ik hemeltergend geïsoleerd en dat is schadelijk en contra-productief in deze toch rechtmatige strijd tegen het vogelvrij zijn binnen die zo schadelijke vicieuze cirkel.
Dat voelt al bitter lang uiterst eenzaam, zwaar machteloos door de vele beperkingen en obstakels en om veel van belang intens verdrietig.

Vorige weken gaf ik in een reeks post's op mijn Facebook-pagina al aan dat er veel niet in bijna totale eenzaamheid in mijn eentje te managen zorgen op mij afkwamen, zorgen die voor mij inhouden dat het zwaar bevochten perspectief richting verbeteringen op het spel staat en dat ik met de huidige vooruitzichten ook dit jaar weer sterk in mineur zal moeten eindigen en daarmee nog verder van huis en redelijke opties zal raken.

Loodgieter en stratenmaker.

Vorige week verzuchte ik al
op Facebook dat ik door de
oplopende geld - en andere
zorgen niet meer goed kon
werken en zelfs schilderijen
waar ik veel hoop op vestig
begon te bederven omdat ik

weer geblokkeerd raakte. Ik
 begon het zo moeizaam ver-
overde, 'het,' helemaal kwijt
te raken en met lede ogen
zag ik aan dat ik er al bedierf.


Heb toen beschreven dat ik
drie dagen achter elkaar
totaal iets anders ben gaan
doen, tot die keuze in staat
gesteld door de toevalligheid
dat ik in de omgeving een
bergje overtollig zand
vond en dat voor deze nobele
bestemming had ingepikt.

Daarvoor was anders
geen geld.
Hiermee leg ik meteen uit
dat talloze eigen stappen
belemmerd werden door de
afwezigheid van geld, mid-
delen en netwerken of te
lang moesten wachten
tot er weer wat kwam.
Dat schiet niet op en haalt
iedere dynamiek er bij voor-
baat al af, en men is ook
niet vooruit te branden.
Kapitaal maak je met 
kapitaal.
Ik observeer dat er zich in feite meerdere vicieuze cirkels binnen deze hoofd vicieuze cirkel afspelen.
Een vicieuze cirkel is een situatie waarin iets een bepaald gevolg heeft, terwijl dat gevolg op zijn beurt het eerstgenoemde verschijnsel in stand houdt of versterkt.
Een vicieuze cirkel is dus een situatie waarin een bepaald verschijnsel zichzelf indirect in stand houdt. Is men eenmaal in een vicieuze cirkel terechtgekomen, dan is het bijzonder moeilijk of zelfs onmogelijk daar uit te breken. (Bron Wikipedia)

Ergens in blijven hangen of ergens in gevangen zitten (deze vicieuze cirkel), het is nogal een verschil. Toch zien buitenstaanders dit belangrijke verschil vaak maar al te gemakkelijk over het hoofd en wrijven ondergetekende met het grootste gemak aan in het verleden te blijven hangen. Een kortzichtigheid die schaad een stigmatiserend stempel drukt die de vicieuze cirkel alleen nog maar meer verdiept en die geen moment helpt ter verbetering van het klimaat in een richting tot meer begrip.

Van meet af aan ontbreekt er een echte toeverlaat, een vertrouwde een derde persoon of partij die veel meer van de achtergronden op de hoogte is en met wie je de beweegredenen en het perspectief kunt delen zodat alles niet zo zwart wit wordt verstaan en zo eenzijdig wordt uitgelegd.
Het permanent ontbreken van zulke factoren heeft het onbegrip alleen nog maar meer vrij spel gegeven en heeft veel teveel voldongen feiten gecreëerd.
Er zijn talloze voorbeelden geweest en te geven.

Wanneer men geen vinger aan de pols houdt kan men zich onmogelijk in de situatie verplaatsen, de schade ontstaat al meteen wanneer men zo aanmatigend is het zonder ook wel te kunnen weten en zonder weer en wederwoord met de wolven in het bos mee te huilen.