Ik verwees voor de foto's tot nu toe steeds d.m.v. een link (de foto hiernaast) naar de map op Picasa, waar deze foto's, en dat geld trouwens voor alle foto's die in mijn blog's, zijn ondergebracht.
In ieder geval leek het me leuker een gewoon artikel/blog over de tuin te schrijven dan alleen de link naar een fotomap te geven.
de tuin in 2010 door foto's aan te vinken kunt u de afbeelding vergroten zelfs tot twee keer toe, u loopt a.h.w. in het groen reverse pijl en u bent op het oorspronkelijke uitgangspunt terug |
Gisteren na al het noodweer in het land - dat gelukkig aan onze deur voorbij ging, was het opeens een feest van kleur in mijn tuin.
Dat moest eenvoudig weg op de foto!
voorjaar 2011 de enige foto van het voorjaar waarbij de verfijning op foto tot zijn recht kwam |
Een voorbeeld - het succes van de ene plantensoort kan andere weer achterop helpen. Slakken zijn ook een groot probleem. Zij aten bijvoorbeeld veel van de in de herfst geplande en geplante groepen vingerhoedskruid (digitalis) op. Dat kunnen van die mooie accenten in een tuin zijn, maar dat plan ging niet door. Zaaigoed in de volle grond is zo goed als kansloos tegen het ongedierte.
Het scheelt veel tijd als je het werk van de herfst in het voorjaar niet over hoeft te doen. Sommige keuzes pakken in de praktijk anders uit dan je het had voorgesteld. Maar het plezier als het lukt is onbetaalbaar. Helemaal als je het kunt delen.
Mijn tuin moet het van de improvisatie hebben. Ik heb nooit een groot budget tot mijn beschikking gehad en ik moet keuzes maken. Kunstenaars zijn nu éénmaal de armste beroepsgroep van Nederland. Maar dat werd juist de uitdaging en de sport. Het gaf me meer voldoening dan met een kar aan tuinmaterialen uit het tuinwarenhuis te lopen.
de tuin van de schilder Peter van Loon 2010 |
Toen Merwestijn-Noord, zeg maar mijn achtertuin, aan de slopershamer ten prooi viel heb ik daar tussen het puin en het braak liggende terrein veel vandaan kunnen halen. Planten, struiken, klinkertjes, oude stoepranden, keien en ander spul. Zelfs wietplanten, maar die hebben het niet overleefd.
De restanten zijn in de vuurkorf opgebrand. Tussen twee haakjes, dat rook anders wel lekker!
Het geheel was in mijn eentje een stevig werk, maar de voldoening was er uiteindelijk ook naar.
zomer 2011 |
Als ik door mijn tuin loop kom ik ze nog steeds tegen. de Salomonszegel die van Mary kwam - de planten van Jans en Marja - de gedachte aan de vele tuinen die weer voor een belangrijk deel met mijn planten werden gevuld - het was een leuke wisselwerking.
Dan de nietsvermoedende vrouwen die op 'tuinbezoek' kwamen en door mijn ex 'femme fatale,' die er een neus voor had, weggekeken werden.
Het was soms net een Franse speelfilm.
de tuin aan 29 juni 2011 zicht vanaf de stoep van de Groenedijk/beneden op de aan de noordzijde gelegen 'kleine' tuin |
centraal in de tuin, richting schuur de tuin heeft nu duidelijk veel van een cottagetuin |
ik heb nog nooit zoveel stokrozen gehad als dit jaar dat, terwijl ik er toch heel wat weggegeven heb |
hoe fijntjes kan de natuur zijn |
de tuin van Peter van Loon vanuit de les/expositie ruimte, zomer 2011 |
De Groenedijk met Mulo Groenedijk en de Vereniging foto Tollens |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten