Een schilder in Dordrecht (NL): 2 - De tuin van Het Dordrechts Museum in waterverf/aquarel door Peter van Loon.

Peter van Loon, de Museumtuin 1 1985
waterverf.

Het zal in 1985 geweest zijn dat mijn toenmalige galeriehouder Kees de Ridder, van galerie Linde Unica, mij vroeg of ik iets van de Museumtuin had en of ik het anders als de wiederweerga wilde maken. De hoofdsuppoost van het museum ging in de vut en men onderzocht verschillende opties voor een afscheidskado. Ik was minder dan een jaar zelfstandig beeldend kunstenaar en nog behoorlijk onzeker. Nadrukkelijke drang van buitenaf wil dan weleens helpen. De schroom heb ik van me afgeworpen en ik ben ter plaatse met mijn waterverfspullen in de tuin gaan zitten en heb mijn eerste 'Museumtuin' gemaakt. De ironie wil dat de hoofdsuppoost uiteindelijk voor iets anders koos, maar dat deerde niet. De winst was dat ik over een drempel heen geholpen ben en dat ik als schilder in de ban van deze tuin ben geraakt. Natuurlijk kende ik al enkele vertolkingen van de tuin. De eerste was van mijn eigen mentor Daan Muehlhaus, en verder had ik zelf een aquarel van Clement Bezemer (1910-2002) in mijn verzameling. Dan was er uiteraard het gedicht van Jan Eijkelboom (1926-2008)! Terwijl ik daar zat te werken was ik me daar sterk van bewust en in gedachte hoorde ik de merel uit het gedicht boven mijn hoofd zingen.

etalage Linde Unica ca.1985

Mijn eerste 'Museumtuin' werd een van mijn betere. Ik heb het jammer gevonden dat ik die zelf niet heb gehouden. Voor ik dat bedenken kon was hij al aan een liefhebber uit Den Haag door Linde -Unica verkocht. Het pand van, voorheen, Linde Unica aan de Museumstraat grenst aan de Museumtuin en dit was daarom een ideale locatie voor een galerie. Bijna iedereen op weg naar het Museum kwam er langs en je had doorgaans een ander soort voorbijganger. Vaak waren dit kunstliefhebbers die graag ook even bij Linde Unica binnenliepen. Ik zou bijna verzuimen de aquarel te noemen die ik maakte bij een gedicht van de toenmalige echtgenote van Kees de Ridder, Jacqueline Uittenbogaart. Zij dichte toen nog onder het pseudoniem Lina Boog. Dit gedicht en deze aquarel zijn samen met drie andere gedichten en nog eens drie bijpassende aquarellen van mijn hand in kaartvorm uitgegeven.

Na die eerste vrije aquarel heb ik direct een serie van vijf gemaakt. De Museumtuin had me te pakken.. Wat zo bijzonder is aan de Museumtuin, behalve natuurlijk de eeuwenoude platanen, is dat het aan verschillende kanten omringt wordt door, relatief, hoge bebouwing in verhouding tot de omvang van de tuin. Dat geeft de ruimte iets beslotens en het geeft ook een bijzonder licht, zelfs iets intiems, dan weer iets geheimzinnigs. Regelmatig is het ook donker en somber. Er moet, en dan denk ik niet aan het sombere, een reden zijn waarom de dichter Jan Eijkelboom er in zijn gedicht begraven wilde worden. In de tijd dat ik mijn meeste 'Museumtuinen' schilderde was de tuin wat wilder en wat natuurlijker. Ik zou bijna zeggen minder aangeharkt. Aan de linkerkant groeide klimop weelderig tegen de muren. Later werd de tuin netter, hier en daar met perkplantjes. Prettig voor wie er van houdt, maar voor mij minder boeiend.
In de Arend Maartenshof staan ook prachtige platanen, maar die staan in een geheel ander decor. Lage huisjes meer hemel minder gevoel van beslotenheid. Dat terwijl je daar juist in een echte hof staat en helemaal omsloten bent door bebouwing. Maar die bebouwing is veel lager waardoor je de lucht kunt zien. Dat geeft juist weer ruimtelijkheid.

Hoeveel 'Museumtuinen' ik sindsdien geschilderd heb weet ik inmiddels niet meer. Ik ben simpelweg het overzicht kwijt, maar dat het er veel zijn geweest kunt u van mij aannemen! Later vond ik tot mijn vreugde in Dordrecht nog zo'n bijzondere plek en weer met oude platanen. Opnieuw in een schilderachtige omgeving. Anderhalf jaar lang was dat het achteruitzicht uit mijn slaapkamer. Het was vanuit een pand in de Grote Kerksbuurt en voordat ik naar mijn huidige woning verhuisde. Uiteraard heb ik me ook door dit uitzicht laten inspireren, dat werd de laatste aquarel van het rijtje afbeeldingen dat nu volgt.

Na dit jaren niet meer gedaan te hebben is Peter van Loon in het nieuwe seizoen van plan een nieuwe woensdagavondgroep aquarelleren te starten. Voor het zoeken en vinden van (extra) informatie verwijs ik tevens naar de rechterkolom. Daar zijn allerlei links en zoekwoorden ingebouwd om het u makkelijker te maken meer op zoekwoord in dit blog te vinden. Verder een paginalijst, het blogarchief plus de labellijst.