 |
| Schilderijen en aquarellen met veel verhaal rond het ontstaan, waar ik, weliswaar sterk tegen de klippen op, dit jaar in verschil- lende perioden en fases aan probeerde te werken. Ik eindigde 2015 met een koffer aan niet opbouwende schokkende ervaringen, maar met een moeizaam hervonden, langzame, maar stijgende lijn vanaf december die ik met de rampspoed van dat jaar vers en scherp in het geheugen als afschrik- wekkend voorbeeld op het netvlies en als krachtige motivatie het in 2016 zeker anders te doen mezelf op te sluiten en nog meer af te zonderen het laatste half jaar met vallen en opstaan aan werkte. Dat ging na de 'ramp' van halverwege februari lang uiterst onno- dig moeizaam omdat ook de verwerking van deze streep door de rekening niet gepaard ging met inzicht en empathie van |
Er is met deze woorden geen letter overdreven.
Deze vicieuze cirkel die ik al zo vaak beschreef zonder een stap verder uit het isolement te raken en al een decennium lang vergeefs zoek te kunnen doorbreken is in deze zoveelste fase van de 'oorlog' ernstig aan de winnende hand. Bovendien heeft het constant alle troefkaarten in huis om die te pas en te onpas zonder mededogen uit te spelen, opvallend vaak juist dan wanneer het mij het ongelukkigst uitkomt.
Al die jaren gebeurde dit al om de haverklap, en nu gebeurd het opnieuw, op dit moment. Het gebeurt nu waardoor ik dit in de nacht begon te schrijven omdat ik niet in slaap kan komen, omdat het ook nog eens in een stroomversnelling in de overtreffende trap alles weer overhoop dreigt te gooien en het isolement tenenkrommend is.
De schade was door al die verspilde jaren al zo onoverzienbaar groot, maar is de huidige dag, zo zonder werkzame middelen nog ingrijpender en nog destructiever bezig uit te werken als de zoveelste nekslag voor mijn intens nagestreefde route naar het structureel herwonnen kunstenaarschap.
Om me er effectief tegen te kunnen verweren zijn er geen wapens(middelen) want ik word juist aan alle kanten in mijn opties beperkt en gekortwiekt, en tevens blijf ik hemeltergend geïsoleerd en dat is schadelijk en contra-productief in deze toch rechtmatige strijd tegen het vogelvrij zijn binnen die zo schadelijke vicieuze cirkel.
Dat voelt al bitter lang uiterst eenzaam, zwaar machteloos door de vele beperkingen en obstakels en om veel van belang intens verdrietig.
Vorige weken gaf ik in een reeks post's op mijn Facebook-pagina al aan dat er veel niet in bijna totale eenzaamheid in mijn eentje te managen zorgen op mij afkwamen, zorgen die voor mij inhouden dat het zwaar bevochten perspectief richting verbeteringen op het spel staat en dat ik met de huidige vooruitzichten ook dit jaar weer sterk in mineur zal moeten eindigen en daarmee nog verder van huis en redelijke opties zal raken.
 |
| Loodgieter en stratenmaker. Vorige week verzuchte ik al op Facebook dat ik door de oplopende geld - en andere zorgen niet meer goed kon werken en zelfs schilderijen waar ik veel hoop op vestig begon te bederven omdat ik weer geblokkeerd raakte. Ik begon het zo moeizaam ver- overde, 'het,' helemaal kwijt te raken en met lede ogen zag ik aan dat ik er al bedierf. Heb toen beschreven dat ik drie dagen achter elkaar totaal iets anders ben gaan doen, tot die keuze in staat gesteld door de toevalligheid dat ik in de omgeving een bergje overtollig zand vond en dat voor deze nobele bestemming had ingepikt. Daarvoor was anders geen geld. Hiermee leg ik meteen uit dat talloze eigen stappen belemmerd werden door de afwezigheid van geld, mid- delen en netwerken of te lang moesten wachten tot er weer wat kwam. Dat schiet niet op en haalt iedere dynamiek er bij voor- baat al af, en men is ook niet vooruit te branden. Kapitaal maak je met kapitaal. |
Een vicieuze cirkel is een situatie waarin iets een bepaald gevolg heeft, terwijl dat gevolg op zijn beurt het eerstgenoemde verschijnsel in stand houdt of versterkt.
Een vicieuze cirkel is dus een situatie waarin een bepaald verschijnsel zichzelf indirect in stand houdt. Is men eenmaal in een vicieuze cirkel terechtgekomen, dan is het bijzonder moeilijk of zelfs onmogelijk daar uit te breken. (Bron Wikipedia)
Ergens in blijven hangen of ergens in gevangen zitten (deze vicieuze cirkel), het is nogal een verschil. Toch zien buitenstaanders dit belangrijke verschil vaak maar al te gemakkelijk over het hoofd en wrijven ondergetekende met het grootste gemak aan in het verleden te blijven hangen. Een kortzichtigheid die schaad een stigmatiserend stempel drukt die de vicieuze cirkel alleen nog maar meer verdiept en die geen moment helpt ter verbetering van het klimaat in een richting tot meer begrip.
Van meet af aan ontbreekt er een echte toeverlaat, een vertrouwde een derde persoon of partij die veel meer van de achtergronden op de hoogte is en met wie je de beweegredenen en het perspectief kunt delen zodat alles niet zo zwart wit wordt verstaan en zo eenzijdig wordt uitgelegd.
Het permanent ontbreken van zulke factoren heeft het onbegrip alleen nog maar meer vrij spel gegeven en heeft veel teveel voldongen feiten gecreëerd.
Er zijn talloze voorbeelden geweest en te geven.
Wanneer men geen vinger aan de pols houdt kan men zich onmogelijk in de situatie verplaatsen, de schade ontstaat al meteen wanneer men zo aanmatigend is het zonder ook wel te kunnen weten en zonder weer en wederwoord met de wolven in het bos mee te huilen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten