Nu niet direct omdat ik van die lentekriebels kreeg maar veel eerder omdat ik weer eens een dringende inhaalslag moet plegen ben ik de laatste dagen ook eindelijk weer wat meer buiten, vooral in de tuin bezig.
Dat heeft zoals zo vaak meer dan één voordeel - dat ik buiten kom/ben en nu toch eindelijk, na intensief eenzijdig aquarelleren en onwelkom gedoe met de gezondheid, weer meer in beweging en bovendien krijg ik er meestal in de loop van het tuin-seizoen zoveel voor terug, het oog wil ook wat, heeft daar zelfs behoefte aan.
In verschillende fasen een afwisselende bloemen- en zelfs geurenweelde waar ik en de passanten hopelijk vaak van zullen genieten.
![]() |
De Helleborus Oriëntalis staat nog in volle bloei |
![]() |
Ondanks dat mijn minivijver lek raakte doet de Dotterbloem het nog goed. |
De vogels zijn alweer even zichtbaar druk met het vizier op het nageslacht bezig dus dat wil ik vooral niet met mijn onrustige werkzaamheden verstoren.
Nu weer over de vicieuze cirkel.
Ik heb het op dit podium al vaak over de strijd tegen de vicieuze cirkel moeten hebben en ook deze bezigheden aan de tuin plaats ik in dit kader, want dit soort tuin is altijd zeer arbeidsintensief, maar het geeft daarvoor ook steeds weer veel van het soort waar een mens zeker niet slechter van wordt terug.
En natuurlijk ging het zoals altijd onder die omstandigheden een aanmerkelijk stuk moeizamer en langzamer dan ik zelf veel liever wilde, maar er kwam hoe dan ook uiteindelijk een duidelijke, een weer positieve lijn in.
Dat was onder het juk van de vicieuze cirkel al een heel en veel te zeldzaam ding waar ik dan ook behoorlijk veel optimisme dat het in 2016 anders zou moeten kunnen gaan aan ontlede.
De keren dat het er echt op aan komt blijkt steeds weer dat men zijn huiswerk niet goed gedaan heeft en/of zijn/haar huiswerk zelfs niet naar behoren wenst te doen.
![]() |
Nog meer groen, dat later in het jaar al volop zal bloeien, voor mijn cursist. |
Men denkt het over het algemeen met een teveel aan verkeerde aannames af te kunnen en men luistert en verstaat over het algemeen niet of verbazend slecht.
Dat kan in de meeste gevallen niet anders dan onwenselijk, onpraktisch en bijzonder schadelijk zijn.
Peter van Loon
Telefoon 078 6145913
![]() |
Midden in het seizoen zal alles er uitbundig bijstaan en heeft het wat van een cottagetuin. |
Bericht 52 is een poging d.m.v. de tuin als metafoor meer duidelijk te maken dat het gevecht binnen de vicieuze cirkel vanuit het isolement veel inzet vergt maar zo zonder ruggensteun griezelig weinig oplevert.
''Ik ben al 38 jaar getrouwd, dat betekend dat ik al 38 jaar in de rug gedekt wordt.'' - uitspraak van Johan Cruijf.
![]() |
Nog een perkje dat mo- menteel nog bijzonder kaal oogt, zeker zonder de buxusbol die linksboven stond. |
Najaar vorig jaar vond ik toen ik googelde - vooroordelen rond depressie - op de site van GGZ Friesland de volgende kop : GGZ Friesland gaat strijd aan tegen vooroordelen.
Het dateerde alweer van maart 2014, maar het ging me om het volgende dat actueel blijft, en ik citeer de site........
Welke vooroordelen zijn er?
Onvoorspelbaar, onbekwaam en onaantrekkelijk: dat zijn de meest voorkomende en hardnekkigste vooroordelen over mensen met een psychische aandoening. Leren leven met schizofrenie, een manische depressie of andere psychische problematiek is al ingewikkeld. Helemaal wanneer je je ook nog eens moet wapenen tegen de vooroordelen en discriminatie van anderen. Stigmatisering en discriminatie zijn een dagelijkse last voor mensen met een psychische probleem.
![]() |
Hier denken mensen nu dat doordat ik de tuin doe alles weer de goede kant op gaat en dit hun 'passief toekijken van nul en geen invloed laat zijn. Dat is een denkfout. |
Psychiatrisch stigma wordt ook wel de 'tweede ziekte' genoemd, omdat het stigma dat mensen moeten dragen soms meer een belemmering opwerpt dan de aandoening zelf. Uit onderzoek blijkt dat vooroordelen het moeilijker maken om werk te vinden en te behouden, toegang te krijgen tot de voorzieningen, woonruimte te vinden en relaties aan te gaan. Dat kan ernstige psychische gevolgen hebben, een terugval in de hand werken en de bestaande gezondheidsproblemen verergeren. Stigmatisering en discriminatie belemmeren de maatschappelijke integratie en rehabilitatie van mensen met psychische beperkingen.
Wat kunnen we hieraan doen?
Pas als mensen weten dat ze vooroordelen hebben en daarmee het herstel van een ander in de weg zitten, kunnen zij dit gedrag veranderen. GGZ Friesland kiest daarom voor een bewustwordingscampagne: het onderwerp onder de aandacht brengen en de maatschappelijke discussie op gang brengen. Meer over deze campagne is te vinden via www.ggzfriesland.nl/vooroordelen
![]() |
Citaat van een belangrijk denker en staatsman. Niemand had en heeft die moed getoond of die moeite genomen. |
Bij de beschrijving van de zich in ernstige en kwalijke mate afspelende problematiek van 'de tweede ziekte' met haar in het stuk in feite nog maar summier genoemde gevolgen herken ik buitengewoon veel van datgene waar ik tegenaan blijf botsen en ik bedenk met spijt; ''Waarom kwam deze wetenschap niet veel eerder, juist ter ondersteuning en verduidelijking van mijn strijd voor overleving en wederopstanding (zo noemde ik het al die tijd) binnen mijn situatie op ons pad?'
Sit down and listen als iets al die tijd zelden of nooit effectief gebeurde dan is het wel datgene Winston Churchill hier opwerpt.
Mijn analist-light noemde het al een heel bijzonder ding dat ik als 'patiënt' ook nog eens voorlichting gaf terwijl dat in de eerste plaats toch niet de rol van de patiënt zou moeten zijn.
![]() |
De situatie moet wel geregeld tot pure wanhoop en een sterk gevoel van machteloosheid leiden. |
Ook niet de rol dat de patiënt zich vanwege de ingrijpende gevolgen van deze dwaling van het lot om überhaupt iets positiefs los te maken dan alleen maar stilzwijgen en onverschilligheid zich nog steeds bij het gebrek aan betere alternatieven steeds weer en publiek moet verdedigen en verantwoorden, en dit zonder enige geloofwaardige effectieve rugdekking.
Dat gaat weer gepaard met alle eerder in bericht 50 beschreven negatieve impact van dien terwijl het zinvolle gesprek en de zinvolle stellingname altijd maar weer opnieuw, misschien o.a. juist vanwege dat stigma-plak-gedrag, cynisch en effectief vermeden werd (en evengoed nog steeds actief gemeden wordt).
Dit had dan steeds weer opnieuw het wrange gevolg dat die grote inspanningsslagen van mij tot voorlichting en het creëren van juist meer begrip en morele steun in de rug als paarlen voor de zwijnen werden, en dus uiteindelijk steeds weer juist averechts, bleken uit te werken.
Dat dit natuurlijk weer niet echt bevorderlijk werkt(e) voor het optimisme van de voor betere levenskwaliteit en eerlijke en gelijke kansen ijverende partij zou overduidelijk moeten zijn.
De persoon die in zo'n vicieuze cirkel van eroderende krachten gevangen zit is in de praktijk volkomen vogelvrij.
Op Pinterest voer ik een bord met vele toepasselijke teksten, links naar o.a. programma's op het net of de t.v. met verhelderende inzichten die met dit gevecht tot minder onbegrip te maken hebben, die helpen tot sneller begrijpen te komen ter ondersteuning van mijn betogen, tipte ook al vaak mensen direct mondeling, per mail of op Facebook........ resultaat nul komma nul. Dat zegt veel, zo niet alles.
En de nuchterheid gebied te zeggen dat je zonder middelen en zonder begrip niet ver komt.
De Tour wacht op niemand. (geld niet alleen voor de Tour)
Ruim twee weken geleden stuurde ik de mensen in mijn zeer kleine kring nog een verzoek per mail om te supporteren etc. met daarbij ook de links ingebouwd naar dit blog, Facebook, Twitter vergat ik, Pinterest en ik meen mijn website, (tussendoor - er waren en zijn teveel niet verbonden geïsoleerde eilandjes van kennis en van getuigen die beter zouden moeten weten en kunnen maar daar in effectiviteit weinig slims mee doen - die niet met en aan elkaar en de buitenwereld ook de positieve kanten, die er ook in veelheid zijn, laten zien en uitwisselen - als ik dat allemaal tegelijkertijd zelf moet blijven bedienen en onderhouden en stimuleren dan zal ik nooit meer een penseel vasthouden!) ik vertelde in die mail opnieuw dat het in mijn penibele situatie zoveel beter is bij vragen het middel van de menselijke stem te gebruiken en niet de ontoereikende afstandelijke rot gewoonte het te mailen .... voor mijn gevoel heb ik dat al honderdduizend keer uitgelegd...... er gebeurde niet veel op één na, maar die deed dat ook weer hardnekkig per mail.
Weer had ik omdat het moest mijn nek uitgestoken en weer was de effectieve reactie of opbrengst ... een doodzwijgen.
Doodzwijgen betekend in de praktijk dood laten bloeden, een middel waar veel instanties en personen die veel machtiger staan zich (wel of niet bewust) van bedienen.
Er is weinig meer vernederend dan om de restjes van andermans aandacht te moeten bedelen en jaar na jaar doodzwijgen en onkunde te ontmoeten.... om het niet zwaar te zeggen; ''Daar wordt een mens niet vrolijk van!''
De Paasdagen waren geen feest.
Er werd zelden goede effectieve moeite gedaan te verstaan, en juist dat verstaan kan onder een gunstig gesternte tot het juiste handelen leiden en uiteindelijk bij het voor handen zijn van de geschikte voorbeelden zelfs tot een veelvoud daarvan.
Analyse-light.
Ik ben zelf natuurlijk uiteindelijk mijn beste analist en uiteindelijk ook in veel van deze kwesties mijn en uw beste raadgever, okee men luistert liever niet of zelden goed en blijft veel liever onderschatten en vraagt nog veel minder, - vooral niet naar wat ik als ervaringsdeskundige aan kennis en visie in te brengen heb, maar ik moet, wil het patroon zich niet in een zoveelste negatieve variant herhalen, wel naar de signalen luisteren.
Het dreigde weer verkeert te gaan, het ging bijna verkeert.
Mag nu van mezelf even mijn geduld verliezen.
Daarom voor onbepaalde tijd uit met de contraproductieve redelijkheid, uit met het begrip voor andermans in gebreke blijven - zoals ik al eens dit citaat op Twitter de wereld inzond;
''Je kunt van een kunstenaar toch niet gaan verlangen dat hij redelijk is!''
![]() |
In de praktijk van de vicieuze cirkel werkt het toch vooral als in deze herkenbare cartoon. |
Want als het er uiteindelijk op aankomt substantiële vooruitgang te veroveren en onherroepelijk verval te stoppen dan blijkt helaas toch telkens weer dat ik het, wanneer het er werkelijk toe doet, extreem alleen moet doen. Pappen en nathouden werkte nooit .... werkt nu nog minder.
Goede wil alleen, dus zonder visie, kun je niet eten en schilderijen die niet gemaakt zijn kun je niet verkopen.
Op dat wat je niet hebt opgebouwd kun je niet terugvallen. (of op rekenen.)
(Mensen, middelen, begrip)
De man, de man, hij ziet altoos meteen oplossingen zonder eerst goed stil te staan bij het probleem.
Facebook FACEBOOK.com/PetervanLoonDordrechtN.L.
Pinterest pinterest.com/petervanloon1
Telefoon 078 6145913
Wordt mogelijk nog verder opgebouwd, maar er gaat niets boven goede productieve gesprekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten