zaterdag 16 april 2016

55 - Laakbaar, een begrip dat ineens met stip in de mode is.

''De publieke opinie en de politiek lijken nu rijp voor verandering!'' ''Het is misschien niet strafbaar, maar het is wel laakbaar!''
De Panama Papers hebben wel wat losgemaakt .........

Als men het maar in de eigen portemonnee denkt te voelen dan staat men in verontwaardiging op.


Dit is wat geen eerlijke kans krijgt zich door te ontwikkelen
omdat het niet in een gezonde situatie schijnt te mogen
terwijl de belofte er wel degelijk is.
""Doordat de rijken via slimme wegen de belasting (kunnen) ontwijken moeten de minder gefortuneerden meer belasting betalen!'' ''Schande!''  Ik heb het al menig journalist, econoom en politicus horen zeggen, en het mechanisme lijkt me ook duidelijk en nogal voor de hand  liggend.
Dat dat na 2008 nog steeds kan klopt niet.
Als de gezamenlijke wereldpolitiek nu eindelijk eens en bloc opstaat om er ook echt iets aan te gaan doen mogen ze wat mij betreft aan de hacker(s?) die dit naar buiten brachten een dikke Nobelprijs verlenen.
Voor mijn part die voor de Vrede, want minder zichtbaar onrecht maakt minder ontevredenheid bij de potentiële kiezer, geeft meer stabiliteit in de politiek en wereld en vanzelf minder conflicten omdat meer tevredenen minder vatbaar zijn voor de manipulatie door dubieuze volksmenners zonder eigen realistische oplossingen.

Onverschilligheid is als het ijs aan de polen; Het doodt alles. (Balzac)

Ik onderbreek dit bericht voor een huishoudelijke mededeling: - Om dit bericht beter te kunnen plaatsen zou men eerst bericht 50 moeten lezen, en nog beter daarna de volgenden tot dit bericht 55.
Verder staan er al sinds lang twee pagina's op dit blog, één die op een creatieve manier vele van de ongelukkige soep aan, door vooroordelen gestuurde, 'foute' gedragingen bij elkaar plaatst en één die al heel lang om een soort begin en, ideaal, om een soort Marshall-plan vraagt. In de tekst is te lezen dat ik niet overvroeg. (via pagina's in de rechterkolom) 

Meten met twee maten, misschien wel meer.
Voorlichting in deze vindt geen vruchtbare bodem
daar gaat het in mijn tuin, en vooral in de potten,
heel wat beter, daar is wel sprake van
loon naar werken.
Laten we die verontwaardiging nu eens op een heel ander onderwerp los dan is die ethische moraal opeens weer opvallend ver te zoeken en komt de eerder nog verontwaardigde persoon ineens niet meer overeind over dit onrecht, over deze misstanden.
Ineens bedient men zich maar weer al te makkelijk van wijdverspreide misverstanden en vooroordelen, van misvattingen die medemensen door de jaren heen door zoveel (vaak onherstelbare) schade kunnen berokkenen.
Het komt geen moment bij hen binnen dat hier misschien wel sprake zou kunnen zijn van een, minimaal, net zo schadelijk en net zo in de praktijk laakbaar gedrag.
Stigmatisering en indirecte buitensluiting van een grote groep mensen.

Geen effectief gehoor vinden.
Toen ik vorig jaar geblokkeerd zat, mede
 omdat het kwartje elders ook toen niet
wenste te vallen, en de vicieuze cirkel
zonder discussie intact bleef ging ik
vanuit een win win visie  lijsten maken
Ik heb er zelf al veel en vergeefs over geschreven en een niet te tellen aantal signalen over afgegeven, maar het bouwwerk van de ontkenning en gemakzuchtige onderschatting is te diep ingesleten in het gedrag en denken in deze richting, en in de collectieve beeldvorming.
In plaats van het spreekwoordelijke warme bad zet men je in de kou en keert men zich af, en blijft ook veraf.

Als men een spook negeert wordt het groter. (Groenlands gezegde, bron Borgen)

In het voorgaande bericht 54 citeer ik de site van GGZ Friesland, die noemen het fenomeen 'de tweede ziekte'
Ik herhaal wat ik daar schreef; 'Ieder individueel verhaal is weer anders dan het verhaal van anderen.' Hen als groep te behandelen is al zo unfair en zo ongepast.

Wanneer men er dan al over spreekt, spreekt men er veel makkelijker onnadenkend en onbewust taboe bevestigend over dan taboe doorbrekend. 
Toch is dit laatste waar het probleem om vraagt, ja, om bedelt, zelfs wanhopig om smeekt, telkens weer.
De publieke opinie is hier bij lange na nog niet rijp voor verandering, zelfs niet voor milde geleidelijke verbeteringen. Hoe zit het bij de lezer?

Je kunt blijven praten als Brugman, als men alles eenvoudig weg negeert, niet goed luistert, vanwege het verkeerde beeld niet durft en/of botweg weigert, en verder omdat men in het achterhaalde gelijk denkt te staan ,,,,,,,. het zet geen zoden aan de dijk.

De vicieuze cirkel waar ik al zo lang over spreek, maar vooral eenzaam tegen vecht (mede vanwege bovengenoemde factoren) had al vele jaren lang en breed ver achter me/ons kunnen liggen.
Nu wordt die nog steeds in stand gehouden en telkens weer gevoed met zaken die in een neerwaartse spiraal, die nu eenmaal met een vicieuze cirkel met Piramide van Maslov elementen gepaard gaat, meedoen en zo hevig tegenwerken.



Meteen in het begin al waarschuwde
ik mijn naasten, de eerste linie, voor

het door deskundigen aangegeven ge-
vaar voor misvattingen, dat het gedrag
 gestuurd door die misvattingen een
'patiënt' in het totale isolement kunnen
duwen. Het is toch zeker mensenwerk!
Dus koos men voor de bakerpraatjes,
het ernstig beschadigende vooroordeel.
Het vervolg is geschiedenis, daar
wil overigens ook liever niemand

verder (meer) het fijne van weten.
Gevolg, we zijn al vele jaren 
totaal gebrouilleerd, want familie met
vooroordelen en gemakzucht weet het
lelijk te verstoren en te bederven en
hecht liever aan het eigen onbegrip.




Het probleem aan de voorkant aanpakken.
Je hoort dat vaak in ambtelijke en bestuurlijke taal, Je moet het probleem niet aan de achterkant aanpakken (de ineffectieve gewoonte) maar aan de voorkant (het heldere inzicht na vaak veel te lang verspillen van kostbare tijd en schaarse middelen)
Dat eerste roep ik al droevig veel jaren maar men komt, als men al komt, steevast met verschillende vormen van het laatste maar vraagt nooit in alle rust naar wat hij of zij in deze zou kunnen, zou moeten doen. 
Daar wist ik al die tijd als ervaringsdeskundige wel een stel bruikbare adviezen!
Dat geen gehoor vinden heb ik de laatste maanden weer bijzonder pijnlijk en contraproductief ondervonden, vandaar dat ik nu weer voor het onmogelijk moeilijke blok sta.
Niet te overziene schade, schade die vermeden had kunnen worden zeker analytisch gezien en met kennis van de achtergronden, 
Het had voorkomen kunnen en moeten worden!

Citaat; De man, de man, hij ziet altoos meteen oplossingen zonder eerst goed stil te staan bij het probleem.
Dit plaatje, de veelzeggende buitenkant
van een boek, gebruik ik vaak om een
feit tot mensen te laten doordringen,
maar men kiest er voor om dit feit
te negeren waardoor men ook geen
besef inruimt dat dit in deze buiten-
gewoon onhandig blijkt te werken.
Geen getuigen geen getuigenis.

Wat niet gezien wordt bestaat niet.

Dat in een isolement raken gaat volgens een morbide combinatie van de stigmatisering, die juist bestreden zou moeten worden, en de wetten van een vicieuze cirkel. Men ziet uitsluitend wat men wil zien, heeft geen weet, laat staan oog voor het oorzaak en gevolg verhaal en kiest maar al te snel en makkelijk de (te kortzichtige) weg van de minste weerstand, niet nalatend juist dit nu de 'patiënt' te verwijten en stevig in de schoenen te schuiven.
Omdat zij die het stigma plakken en doorgeven, niet geremd door enige achtergrondkennis en beschaafde compassie, er snel bij zijn de zoveelste schadelijke dooddoener eruit te flappen en dit ook nog te pas en te onpas voor anderen weten te herhalen om hun gelijk te halen en het geweten te sussen, moet de in een onmogelijke kwetsbare positie zittende "patiënt' dit wel corrigeren.....  
Maar die krijgt daar in de huidige compleet scheve verhoudingen nooit of zelden nog de gelegenheid voor/toe.
Keer op keer wordt het isolement zo nog dieper en worden de mogelijkheden voor het omgekeerde beperkt en of verspeeld, er wordt nog meer gestigmatiseerd want er is steevast veel schadelijke collateral damage, en het is altijd weer de 'patiënt' die telkens weer op de blaren mag gaan zitten
Niemand realiseert zich dat men onbewust of willens en wetens bijdraagt aan een selffulfilling prophecy.
Krijgen de kortzichtigen die niet verder dan hun neus keken op deze dubieuze wijze toch weer de bevestiging van hun vooroordelen en weer hun twijfelachtige gelijk.

Dat alles zou men als men er een ethicus naar zou laten kijken ook laakbaar mogen noemen en menig kortzichtig onnodig beschadigend gedrag laakbaar en moreel verwerpelijk omdat het ook anders kan en zeker anders zou moeten, net als in de kwestie van het bovenstaande Panama papers voorbeeld.
De aangerichte schade overstijgt ruimschoots de individuele schade aangericht door de belasting ontwijking.
Laat men er overigens een cynicus op los dan zegt die; - Waarom zouden we, het is is toch niet mijn/ons pakkie an - dat lieve mensen is nu laakbaar.

Wat ook zo contra-productief werkte is het verschijnsel dat sommigen toch eerst weer de onbedwingbare impuls niet kunnen bedwingen bij de schrijver van dit bericht weer wat vliegen af te willen vangen,
Sta nu eens even stil bij het overdenken van het volgende;
Een kat in het nauw maakt misschien rare/vreemde sprongen, ..... kruip nu eens in de huid van de kat - Vanuit de situatie van de kat zijn het ineens volkomen logische en makkelijk te verklaren en nog makkelijker te begrijpen sprongen, bovendien steelt en fraudeert hij niet, liegt hij niet en overdrijft hij niet.
Maar de oppervlakkige, vrijwillig niet ingevoerde, ziet alleen een kat die verwijtbare sprongen maakt en stelt daar zijn of haar 'sancties' tegenover, onder het beruchte motto; ''Dan moet hij het allemaal zelf maar weten!''

 ......er is alleen nooit een vangnet, een wingman, een middenvelder met de punt naar achteren, wellicht een advocaat en/of pleitbezorgers die voor iedereen zichtbaar met visie en overleg een eerlijk tegengeluid weten en durven te laten horen.
Dat kan al zo simpel.
Het met de wereld delen dat hij wel degelijk binnen de omstandigheden goed bezig is.
Niet eerst weer opnieuw het paard achter de wagen spannen of niet opnieuw pas na de maaltijd met die mosterd komen.
Peter van Loon
Opkomende winterse bui.
Waterverf op papier.

De kat moet niet alleen zien te overleven (dat is al een ware kunst die alleen al een lintje en/of, meer waardering verdient), en overleven wil het ook, maar graag wel met opgeheven hoofd en niet bij voorbaat gebutst en schuchter vanwege  het eeuwige vogelvrij zijn vanwege het eeuwige stigma ......  dus liever zonder dat stigma, liefst ook met gelijke, eerlijke wapens en kansen, ..... verder!

Meer, vanwege de samenhang, in bericht 50, 52, 53 en 54 of probeer de tags aan de rechter zijde of de labels hieronder, die zijn er al die jaren niet voor de sier maar geplaatst voor het gebruiksgemak ter voorkoming van het beruchte over het hoofd zien van.........
relevante informatie.

Pinterest  www.pinterest.com/petervanloon1

Facebook  FACEBOOK.com/PetervanLoonDordrechtN.L.

Facebook  

Telefoon  078 6145913

Bericht wordt nog verder bewerkt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten