De schilderlessen op vrijdagochtend kwamen meteen lekker op gang.

Laat ik eerst met de positieve geluiden rondom de lessen beginnen. De cursus Schilderen met acrylverf voor gevorderden is van de start af goed op gang gekomen en loopt op zich lekker, ik hoor enthousiaste geluiden en zie daarbij resultaten die er mogen zijn.

Mary houdt het resultaat van een mede cursist
op zodat die haar resultaat van op afstand
kan bekijken. Het is binnen een groep waar
ik mee werk altijd lekker wanneer men met
elkaar meeleeft en het enthousiasme deelt
zonder overigens al te zweverig te doen.

De eerste les gooide ik hen meteen in het
diepe en gingen we met modeling pasta fine
van van Beek door de verf en op het doek
aan de slag voor een pasteuze verf kwaliteit.

Eigen initiatief.
Dankzij het eigen initiatief van één van de huidige deelnemers begon de vrijdagochtend met een totaal nieuwe groep als kern, de initiatiefneemster uit Barendrecht maakte haar schilder maatjes enthousiast.

Volgen.
Mensen die mijn Facebookpagina facebook.com/petervanloonbeeldendkunstenaardordrecht volgen hebben al aardig wat vers van de naald kunnen volgen en daar enkele van de cursisten daar ook hun sporen hebben uitstaan werd er wat 'verse'  wisselwerking mogelijk en komt er ook het nodige van het enthousiasme naar buiten, en dat is belangrijk voor de toekomst.

Lijstwerk.
Leuk te merken is dat ik de nieuwe cursisten ongemerkt meer interesse voor lijsten heb meegegeven. Aan het eind van de les houden we vaak een lijst om het eindresultaat en vertel ik er een stukje achtergrond en herkomst bij. Nu kijken zij zelf ook rond en bedelen zij zelfs om het ritueel.
Het kan een goed huwelijk zijn, kunstwerk en lijst.


Ook meedoen?
Er is door de huidige omstandigheden nog ruimte om met deze groep op de vrijdagochtend mee te doen, dit blok lessen loopt nog tot de kerstvakantie. (telefoon 078 6145913)

Een resultaat  van een paar lessen later van Thea,
degene die het initiatief nam en van de zomer bij me aanklopte.

Twee weken terug was ik tussendoor nog ziek met verhoging et cetera, maar daar hebben de lessen niet voor hoeven wijken, die hebben er dankzij een altijd aanwezige goede instelling niet onder geleden.
Men dacht aan de oppervlakte dat ik griep had.

Wordt nog verder vervolgd en aangevuld wanneer ik weer een gaatje heb, want dat lijdt er natuurlijk wel onder, het vreet kostbare tijd, aandacht en energie en dat met/binnen de vicieuze cirkel, privé steeds weer een flinke onwelkome strop!

Peter van Loon - schilderlessen acryl + waterverf na de zomervakantie 2017.

Waterverf, luchtig, vluchtig, ongrijpbaar.
Maar in de handen van een gevorderde een
goed huwelijk tussen vorm, kleur, atmosfeer
....... de kunst van het weglaten..

Woensdagavond 30 augustus 2017 start  het nieuwe seizoen bij Peter van Loon met de cursus aquarelleren voor gevorderden.
Peter begint met twee groepen, een avondgroep aquarel voor gevorderden, en een ochtendgroep , acryl voor gevorderden, op de vrijdagmorgen.

Voor Peter betekend het een nieuwe fase in een oude vertrouwde hoedanigheid als veelzijdig doorgever en deler van zijn ruime kennis, ervaring en vaardigheden.
Een nieuwe fase, dat betekend - we starten weer vanuit nul, een nieuw begin met nieuw enthousiasme en nieuwe mogelijkheden waar ik later nog wel uitvoeriger over zal schrijven en spreken.

Peter van Loon, sterk uitvergroot aquarelletje, 2017 ...

Aquarelleren voor gevorderden op woensdagavond.

Peter van Loon
Wolwevershaven Dordrecht
waterverf op papier

Start woensdagavond zes september.
Er is plaats voor zeven personen en zo'n kleine groep betekend automatisch veel meer aandacht en wisselwerking met de docent, Peter, en tussen de cursisten onderling.
Kosten - Euro 285,-  voor zestien lessen van 2.5 uur, inclusief koffie/thee voor en tijdens de lessen.
Betaling voor de eerste les per bank of contant bij aanvang les 1.

Telefoon nog steeds belangrijk.
Omdat uit ervaring blijkt dat het persoonlijk contact en de persoonlijke klik erg belangrijk zijn hecht ik eraan dat de aanmelding en uitwisseling over de les eerst telefonisch zal plaatsvinden, daarna vinden we wel een goede vorm voor het vervolg - telefoon 078 6145913

Ik sprak al over een nieuwe fase, dat betekend vanzelf dat er ook oudere fases zijn geweest, daarin werd dit verzoek niet altijd begrepen, dat werkte juist niet mee.


Schilderen met acryl voor gevorderden op vrijdagmorgen.

Mede omdat ik zonder er vooraf ruchtbaarheid aan te hebben gegeven voor deze groep al vier nieuwe gegadigden heb volgt de informatie voor deze ochtend als tweede.
Kosten - Euro 285,- voor zestien lessen van 2.5 uur, inclusief koffie/thee voor en tijdens de lessen.
Betaling voor de eerste les per bank of contant bij aanvang van les 1.

Meest actueel, vers van de naald.
De meest recente informatie over en rond de activiteiten zal steeds op mijn Facebookpagina verschijnen, die kunt u volgen en die kunt u ook liken, iets wat iedere pagina zeer weet te waarderen.
Hierbij de rechtstreekse link - facebook.com/petervanloonbeeldendkunstenaardordrecht

Meer/nadere informatie binnen dit artikel volgt nog na de eerste publicatie.
Eind deze week zal ik na verwachting weer de beschikking krijgen over de data van mijn in maart gecrashte computer. Daar staan veel toepasselijke afbeeldingen tussen.

Ging het door omstandigheden niet met de kwast dan was/is er altijd nog de tuin, zijn er de bloemen en planten
Dat is ook geen automatisme, daar is en wordt over nagedacht, daarachter zit visie.

De Vicieuze cirkel doorbreken...

Kunst en het levens genieten
dat bijt elkaar niet maar
gaat niet automatisch samen. 

Wie mij eerder al digitaal tegenkwam zal dit begrip zeker al vaker hebben gelezen, het is heftig, maar dankzij de zeer positieve en actieve interventie van Henk van de Graaf van Wijnhuis De Paap in Papendrecht en de vakkennis van Michel van de Linden van VDL Computers heb ik straks weer een perfect werkende computer geheel, ook één voor de les.

Wikipedia geeft deze beschrijving - Een vicieuze cirkel is een situatie waarin iets een bepaald gevolg heeft, terwijl dat gevolg op zijn beurt het eerstgenoemde verschijnsel in stand houdt of versterkt.
Een vicieuze cirkel is dus een situatie waarin een bepaald verschijnsel zichzelf indirect in stand houdt. Is men eenmaal in een vicieuze cirkel terechtgekomen, dan is het bijzonder moeilijk of zelfs onmogelijk daar uit te breken. (Zeker zonder positieve hulp van buiten)

Daarom is het zo'n uitkomst (eindelijk!) dat Henk energie krijgt van mijn verhalen, werk en kennis en ik nu eindelijk zo effectief wordt geholpen zonder enige vorm van neerbuigendheid. Win, win situatie. We gaan positief door met het doorbreken van.

Peter van Loon - De Vereniging 21 Dordrecht.
Telefoon             -  078 6145913

Facebookpagina  - facebook.com/petervanloonbeeldendkunstenaardordrecht
Pinterest              - www.pinterest.com/petervanloon1
Email                    - peter1959.2009@hotmail.com

''Peter, jij moet wel tot schilderen kunnen komen, dat is prioriteit één.''

Rond deze vicieuze cirkel is en was
duidelijk geen sense of urgency, maar
people that let (bad) things happen
met
alle kwalijke gevolgen van dien
en geen doorbraak van

.

''Het allerbelangrijkste is dat u tot schilderen komt!''  Dat zijn niet mijn woorden maar die van mijn psychologe.
Woorden van gelijke strekking die zij zowel vorige week als de week ervoor al resumerend nadrukkelijk uitsprak. De nood is hoog, dat hoef ik haar inmiddels niet meer uit te leggen.

Dat mijn psycholoog niet mijn advocaat is, is vreselijk jammer en jammerlijk onpraktisch, want een advocaat bij het gevecht tegen de vicieuze cirkel buiten de spreekkamer is nu net waar het al die jaren zo hemeltergend onpraktisch aan ontbreekt. Toch heb ik daar hard voor gevochten, sterk voor gepleit. Hier komt zoveel kortzichtigheid en domheid,cynisme en onrecht bij om de hoek kijken dat niemand dit in zijn eentje kan bolwerken en managen.

Noodkreten dringen niet door, worden geen bereik gegund.

Het bekende afschuiven van verantwoordelijkheden is een veel voorkomende slechte menselijke gewoonte, Dit gedrag vind en vond altijd, zonder er zichtbare moeite voor te hoeven doen, een verdedigende stem of zelfs een verdedigende meute, vooral omdat men zich makkelijker weet te verplaatsen in de beweegredenen er niet toe te doen dan in de veel positievere argumenten er wel toe te doen. Voor dit laatste, er wel toe doen, is veel meer visie en veel meer lef nodig want je moet je moet buiten de schijn veiligheid van de groep treden, de nek uitsteken. Hier wreekt het zich al meteen immens dat die advocaat, die opbouwende stem(men) nooit voor iedereen zichtbaar op het strijdtoneel was. Op het internet staat ter toelichting een duidelijk TED filmpje waar Derek Sivers dit voor een groot TED publiek duidelijk en met humor uitlegt. How to start a movement.

Nu klinkt het starten van een 'movement' wel erg ambitieus, al zou je de actie van GGZ Friesland tegen de hardnekkige schadelijke vooroordelen rond depressie wel degelijk als een oprechte poging kunnen beschouwen ons met ons allen in een gezondere richting te bewegen. Kom in beweging en leg de vinger op een zere plek en/of stop om te beginnen de onmenselijke uitsluiting. We weten zoveel meer nu, er is steeds voortschrijdend inzicht, bewezen door de wetenschap, wat valt er nu eigenlijk te verliezen? Dat het niet meer zwart wit is zoals vroeger?
Er zijn ontzettend veel mensen, in meerderheid vrouwen, die inmiddels weten dat er vele tinten grijs bestaan.

Niet psychiatriseren maar normaliseren.


 dat probleem is niet zo moeilijk te doorgronden maar kennelijk wel moeilijk te erkennen en juist dat gebrek aan erkenning is in wezen het fundament onder dat onnodig langdurige en daardoor steeds groter wordende probleem.
Het verziekte onvoorstelbaar veel en blijft dat, wanneer de negatieve spiraal niet wordt doorbroken, ook vandaag en morgen doen.

Ziet en erkend men het problematiek - noemt men het problematiek - dan is er een begin en misschien meteen een eerste vereiste om op verder te borduren - begrip en welwillendheid.
Tot op de dag van vandaag is er in extremis sprake van het zeer wrede schadelijke tegenovergestelde.

Onder tuinkabouters bestaat nu niet direct de visie dat je
een  sluipend sloop proces niet ongestoord zijn gang moet 
aten gaan en dat de weinige kansen die zich voordoen om er
eindelijk wat aan te kunnen doen niet onbenut voorbij
mag laten gaan, dat geld  nu juist voor een crisis
binnen de crisis.

A good crisis, wat is dat en is het nu echt zo schadelijk er een of meer te verspillen?

Begin november 2016 luidde ik
op een ongebruikelijke, enigszins
ludieke wijze de noodklokken van-
uit mijn door overmacht ontstane
ongewilde isolement.
(zie de berichten van toen)

Het antwoord op deze vraag is onomwonden ja, dat is buitengewoon schadelijk en de verzuimen toen zijn mede debet aan de onmogelijkheden nu.

Laat ik beginnen mezelf uit een ouder blog te herhalen; ''Een kat in het nauw maakt rare sprongen - maar eenmaal vanuit de positie en omstandigheden van de kat bezien zijn die sprongen misschien helemaal niet raar of vreemd.'' De kwaliteit dat te kunnen noemt men empathisch vermogen.
Dat van die kat slaat natuurlijk helemaal op mijn 'publieke' verschijnen op dit blog, Facebook, het internet.
Ooit is dat begonnen uit een praktische 'overlevingsgedachte' als men dan te bedonderd is uit zijn of haar luie stoel te komen om een keer goed te praten en/of de telefoon te pakken, misschien omdat men het 'eng' vindt, dan doe ik wel een hoop extra werk, terwijl ik al chronisch quallity time tekort kom, om onzin en feit van elkaar te scheiden, vooroordelen het mechanisme niet te laten bepalen en eindelijk dat maatschappelijke probleem, die crisis van 'de vicieuze cirkel' uit de wereld te helpen, zodat ik eindelijk weer kan gaan opbouwen.

Ik moet er noodgedwongen nog steeds over schrijven, dus het zal wel niet zo zijn gelopen als bedoeld, gewenst, verwacht, gedroomd, ja gehoopt.

De eerste week van mei heb ik aan de laatste twee berichten geschreven. Ik kwam er niet uit. Ik had in een veel vroeger stadium alles al lang geschreven en aan die analyses lag het. Men wil en wilde er niet aan.
Kassa - denkt de vicieuze cirkel - kan die nog meer kwaad aanrichten.
Ik schrijf dit binnen in een groot onhandig isolement. Dus geen getuigen. Toch vindt de vicieuze cirkel plaats. Vraag het maar aan mijn tijdelijke psycholoog.
Daarom plaats ik het toch als onvoltooid document maar mondeling met getuigen heeft veel meer kans.

Mei 2017, de vicieuze cirkel, begrepen in de spreekkamer, onzichtbaar erbuiten.

Het hoofd boven water houden contra
de vicieuze cirkel
Een ongelijke tegenstander die nu
wel heel ernstig de overhand heeft
.

Heb er al zoveel woorden over geschreven om dit eens en vooral te doorbreken.
Heb nu zelfs twee nieuwe berichten in de maak, maar vrees ook dat ik daar weer niet zal kunnen wat ik mondeling wel (in anderhalf uur totaal) bij een praktijkondersteunende psycholoog effectief kon... en mocht. (Buiten de spreekkamer schijnt het niet te mogen)

De problematiek van deze vicieuze cirkel erkend krijgen - het is alweer binnen de vier muren van een spreekkamer gelukt. De oplossing buiten die vier muren of een begin daarvan, daar staat ook deze goede luisteraar machteloos, omdat men niet buiten de gebaande paden durft te bewegen.
Maar zij verstaat het wel ----  een reuze reuze help!
Ze wenste me heel, heel veel sterkte.

De voorgaande berichten op dit blog vertelden weer zoveel, en telkens als je goed tussen de regels doorleest staat er veel meer dan een moeilijk verhaal.

Durft men nog steeds gemakzuchtig en lui onnadenkend te roepen; ''Laat je helpen!''

Wanneer je nog steeds moet knokken om in de positie te komen om eerst te overleven en dan pas je kunst te maken.

Eerst de 'etalage' aan De Vereniging 21 in Dordrecht veranderd.
Mijn psychologe vroeg'''Wat ga je nu doen?''  Dit is het eerste
antwoord.

Mensen lijken verleerd om een complimentje te geven of beleefd te reageren wanneer een ander ergens buitengewoon veel moeite voor heeft gedaan. 
Toen ik vanmiddag (4 mei) bij mijn psychologe zat (ja, het is nu mijn!) wachtte ik eerst de samenvatting van ons vorige gesprek af en na de nodige serieuze en nuttige uitwisseling daaromtrent, paste het erg goed in het geheel om haar eerst de complimenten te geven die zij verdiend en te herhalen wat ik er de afgelopen anderhalve week al over schreef.

''De vorige sessie (30 minuten) waren de meest intelligente en empathische minuten van de afgelopen tien jaar binnen de zo genoemde vicieuze cirkel problematiek.''

Mevrouw v. de W. werd er zelfs even onzeker van, schept dit niet te hoge verwachtingen, maar ik haastte me haar te verzekeren dat ik thuis al had bedacht dat het niet altijd van dat hoge empathische intelligente niveau kan zijn.

Niet afgemaakt bericht van kort na afgelopen donderdag nadat ik van mijn psychologe terugkwam. Hoe het leven en gevecht binnen een/deze vicieuze cirkel geleefd moet worden is extreem demotiverend. Dat verhaal van die complimentjes had natuurlijk een dubbele bodem/boodschap.

Gisteren ging ik nog op zoek naar duidelijke afbeeldingen
waarmee ik de crux van mijn verhaal duidelijker kan
maken. Tijdens het downloaden van deze afbeelding 
liep de laptop weer goed vast. Dat is het laatste waar je op
zit te wachten. Zeker wanneer je kunt navoelen waarom 
ik het al negen jaar over multiplcity heb wanneer ik aan
de hand van dit uitgangspunt van de film probeer duidelijk
te maken dat ik het in deze vicieuze cirkel situatie mense-
lijker wijs nooit alleen en zonder adequate middelen kan.

De crux is - om het adequaat aan te pakken moet je over-
al bij kunnen zijn om te sturen, te doen, te voorkomen, te
laten gebeuren, te woord te staan, te verzorgen, te duwen
te overleven, in stand te houden , te behoeden voor nog
meer of nog grotere rampen en die af te wenden, de
zwaartekracht trotseren, (want zulke krachten wachten
niet tot ineens elders het kwartje valt) en
tijd te overwinnen, mensen aan te zetten nu eens niet
de andere kant op te kijken, klappen op te vangen, voor-
lichting te geven, filosofische snaren te raken, visie te
prikkelen,, invloed  van mensen met een bord voor hun
kop minder schadelijk te laten doorwerken...............

En in die weerbarstige hectiek als kunstenaar nog
quallity time en Peter  te vinden  om te kunnen werken.
Vandaar dat ik onderstaande plaatjes zo vaak heb aan-
gewend  om het ook voor 'luie'mensen  hapklaar te maken
en volgens mijn psycholoog zijn de mensen lui.

Nadat ik dit onvoltooide bericht alsnog plaatste zag ik ineens weer een optie om een deel van het 'eeuwige verhaal'  en de
context van de gebruikte plaatjes te verduidelijken en met elkaar in verband te brengen. Daarom heb ik er nog het nodige onder het multiplicity plaatje toegevoegd.
Intelligente mensen kunnen hier al heel veel meer mee.
Nog steeds een surrogaat voor goede gesprekken maar vanwege de pure zeldzaamheid van echte gesprekken die er toe doen, en helemaal van op tijd gevoerde goede gesprekken die er toe doen lijkt me dit  toch nog beter dan niets.
Ik/men kan het
per slot van rekening als beschaafd(e) mens(en) in een niet zo beschaafde wereld niet afdwingen, dat wil ik ook niet.
Mijn Muze zij altijd - ''Graag of niet.''
Zij was een trotse vrouw.

''Iemand die zich altijd op zijn gemak voelt, en dus ook niet het ongemak van anderen aanvoelt, kan volstaan met botheid.'' 
citaat uit Arnon Grunberg - De troost van de slapstick. Essays.

Uit dezelfde koker; ''Om een beeld te zien hoef je vaak alleen maar niet weg te kijken.''

Ik schrijf dit natuurlijk niet zonder geldige en dringende redenen. Alleen al de oorzaak en de meer dan precaire omstandigheden waardoor ik dit nog steeds zo publiekelijk moet schrijven is al een meer dan legitieme droevige en spijtige reden.
Maar het is de laatste maanden weer zo omgeven door de beruchte 'domheid' van de vooroordelen en meningen, passiviteit richting de oplossing, gevaarlijke achterklap ten gunste van de intensivering van de last en als klap op de vuurpijl totaal geen oog hebben voor en dus ook geen rekening houden met - dat het nu weer helemaal nijpend en onbegonnen werk is geworden.

''Komt u nog wel tot uw schilderen?''

Goede en gerede to the point vraag van mijn psycholoog die niet als een betere stuurman aan wal reageerde maar eerst hele goede vragen stelde waar zij goede antwoorden op kreeg. Voor haar niet de kritiek op wat zo typerend is en rondom de vicieuze cirkel niet alleen eigen aan mannen is;

 ''De man, de man, hij ziet altoos meteen oplossingen, zonder eerst goed stil te staan bij het probleem.'' 

Uit Renate Dorrestein -  De Blokkade.

Op één van de twee borden  (mappen) op Pinterest die ik gedragen door visie vol stopte met relevante informatie over en rond fenomenen/problemen rond de vicieuze cirkel problematiek staat onder meer ook een link naar de trailer van de film Multiplicity, Joost Zwagerman bij DWDD. How to create a movement (Derek Sivers TED) De borderline maatschappij door Dirk de Wachter(meer dan interessant!) één bord (map) met meer dan tweehonderd pins en één met minder, meer de in mijn ogen meest zinvolle.
Pinterest  -  www.pinterest.com/petervanloon1

Als je geen vinger aan de pols houdt, werkt dat het isolement en achterklap in de hand.

Op wat je niet hebt kunnen opbouwen kun je niet terugvallen, als je even nadenkt spreekt dat voor zich. Maar daar zit meteen het levensgrote probleem, het denken. Men denkt niet even na, sterker, men negeert of oordeelt zonder denken maar al te lichtvaardig, al te voorbarig.

Dat lijkt een boute uitspraak maar in het dossier vicieuze cirkel is dat met vette omlijningen een rode draad - vanaf het eerste begin tot nu en als daar niets aan veranderd ook weer in de toekomst.

Wanneer men geen vinger aan de pols begint te houden wat men nu en daarvoor ook al niet deed dan schaad het de vrijwillig onwetende partij ogenschijnlijk niet. maar de verwaarloosde 'vragende' partij juist buitensporig. Want is het niet één van die cynische wetmatigheden dat wat niet gezien wordt door de (buiten)wereld niet voor die (buiten)wereld bestaat en aan wat niet bestaat hoeft men en zal men ook geen kwaliteitsaandacht besteden?

Het kan geen kwaad goed te denken

.

In dit kader is een observatie van Arnon Grunberg - "Passiviteit is soms een groter raadsel dan moord.'  - een sterk prikkelende. Zeker als je er nog één van Grunberg achteraan plakt; 'Om een beeld te zien hoef je vaak alleen maar niet weg te kijken.'
Als men wel een vinger aan de pols had gehouden had men met eigen ogen een heel ander beeld kunnen zien, kunnen zien dat uw auteur er alles binnen de beperkte mogelijkheden deed en nog steeds doet om het nooit zover te laten komen, nooit zo lang te laten duren. Het ging met de vicieuze cirkel alleen maar van kwaad tot erger.
De gevolgen van de onwetendheid en onverschilligheid weten zich steeds weer op alle mogelijke manieren te wreken en een onevenredig hoge wissel te trekken op de schier kanslozen, kansarmen.

Voor een dubbeltje op de laatste rij.

De echte wereld  is niet het beeldscherm
en het plaatje op de smartphone.

Babycakes Romero, de fotograaf, maakte
een veelzeggende fotoserie
The Death  Of Conversation.
Dit veel aandacht trekkende project trof 
ik voor het eerst op CNN,.
Ook hier was er een weer sprake van de
herkenning,  signalering van een ernstig
 verschijnsel waarop je als 'vragende partij'
lelijk kunt stuklopen en als ontkennende je
makkelijk achter kunt verstoppen. 
Maar het ontmenselijkt en het werkt
sterk de blikvernauwing van eenzijdige
gebruikers in de hand .

Zo luid de veelzeggende kop boven een artikel van 12 april j.l. in De Groene Amsterdammer (de link staat op mijn aan de vicieuze cirkel gewijde borden op Pinterest, vanwege onvoldoende vaardigheden op dit gebied kan ik het helaas niet in dit artikel inbouwen wat zoveel handiger zou zijn.)
De Groene refereert in haar artikel aan het Journaal, dat tevens een compliment krijgt voor de helderheid van hun twee minuten durende berichtgeving waarin mensen, en ook ik, veel konden herkennen. Sindsdien ben ik extra gespitst op de essentie van de hier behandelde 'nieuwe inzichten' en de eraan gekoppelde nieuwe methode binnen de problematiek van de schuldsaneringsaanpak waar het bericht om draaide.
Ik zag en herkende sterke verwantschappen tussen de hier behandelde problematiek van de schuldsanering met haar overduidelijke gevolgen en mijn vicieuze cirkel problematiek en haar ingrijpende gevolgen, net zoals ik dat in een journaal item over 113 - zelfmoord trof. Ook dit item werd goed belicht, ook hier waren nieuwe inzichten - praten met de omgeving! - en ook daar waren duidelijke parallellen/en het feest van de herkenning en tijdelijk de verraderlijke illusie van de erkenning en de valse hoop dat nu het kwartje toch wel eindelijk ergens zal gaan vallen, zoveel logica!

Verraderlijk, omdat nieuwe inzichten wel bij de top intelligentia en ingewijden rond een probleem doordringen maar niet op het niveau waar je je strijd om het dagelijks bestaan en functioneren moet strijden, bij de mensen en kaders waar je het mee moet doen, die blijven gewoon wegzappen en houden gewetenloos gemakzuchtig vast aan hun eerder ingenomen 'foute' houding van ontkenning, bagatellisering en genadeloze stigmatisering rondom de persoonlijke versie van de problematiek van betrokkenen die men in zich eenvoudigweg doodzwijgt.

De vicieuze cirkel.

Het logische gevolg van het geen vinger aan de pols houden is dat 'men' van niets weet, ja men heeft ergens weleens een klok horen luiden en geeft daar een onnadenkende invulling aan want waarom zou men fictie en feiten scheiden? Het logische gevolg van het zwijgen is dat de voorbarigoordeelveller, mening zonder visie gever, meer bereik en meer en betere podia heeft dan diegene die nu juist uit dat isolement moet kunnen komen en vecht om eindelijk eens goed te worden verstaan, begrepen en eindelijk te worden verdedigd en een vorm van bescherming gegund zou mogen.
Het is logisch dat dat ongelijke alleen maar tot nog meer scheefgroei, nog meer isolement lijdt, nog meer onherstelbare schade en verspilling zal genereren.
De vicieuze cirkel is een kraamkamer die nieuwe rampen baart.

Dit model dat de pijlers waarop mobility mentoring probeert te steunen toont is het tegenovergestelde
van het vicieuze cirkel kwaad. Dat fenomeen, dat proces dat ik steeds weer noem.
Het model heeft in mijn observatie wel heel veel gelijkenis met het model van de piramide van M.
dat ik  ter ondersteuning van mijn uitleg al zo vaak op alle niveaus opvoerde.
Deze piramide werkt niet horizontaal  maar verticaal, net als in de maatschappij waar er met meer
maten gemeten wordt..

In bericht 50 van dit blog leg ik met de kennis van dat moment vrij zorgvuldig uit wat mijn vicieuze cirkel is.

De genoemde stress is wel
te vergelijken met het
jongleren met rampen waar
deze cartoon voor stond.

(Artikel dat al zolang geschreven had moeten zijn maar door twijfel aan het nut (wat heeft het voor zin, wat heeft het voor nut, wanneer het gehoor dat je steeds bereiken wil(de) het om ver uiteenlopende redenen toch niet leest?) en door chronisch tijd en middelen gebrek nooit tot stand kwam. Daarom is het verre van volledig en verre van afdoende en moet het later nog verder.
Maar de eerste functie - weer een onverbloemde noodkreet vanuit de machteloosheid van het weerbarstige, o zo onpraktische isolement - zonder nog meer contraproductief uitstel al vast vervuld, want het loopt lelijk spaak.)

Telefoon               078 6145913

Facebookpagina   facebook.com/petervanloondordrechtnl

Peter op Pinterest  www.pinterest.com/petervanloon1

Persbericht van GGZ Friesland
Nog zo'n gebied dat alom werd ontkent
nu zelfs een naam heeft De Tweede Ziekte
Dat de bewustwordingscampagne nog
maar marginaal het bewustzijnsniveau
van de medemens heeft bereikt blijkt in
de dagelijkse praktijk.
Men stigmatiseert er lustig op los.

De genoemde piramide van M.

De Biesbosch als schilder motief .

Cor Noltee
Bootjes op het Wantij (?)
Olieverf op board
(bron Archief Werkgroep Dordts
impressionisme, Dordrecht)

Het schilderen van de Biesbosch, er bestaat een mooie traditie.
Zo kondigde ikzelf in het vorige bericht, een week geleden, de masterclass serie - Het schilderen van de Biesbosch in waterverf voor gevorderden - die ik ga organiseren aan.
Dat kan zowaar weer nieuwe Biesbosch schilders uit hun tent lokken - het is een eindeloos interessante en gevarieerde bron van inspiratie, gevarieerde thema's waarmee je anno 2017 nog steeds vele kanten op kunt, van zeer herkenbaar tot suggestief abstract en alles daar tussenin. 

Het zijn de Dordtse impressionisten van de 'tweede generatie' als Steef Wijnhoven, Cor Noltee, Thomas van Heck en Wim Jansen waarvan de namen bij de liefhebbers het eerste te binnen schieten, maar ook de generatie voor hen deed de Biesbosch al regelmatig aan, alleen hoefden zij om onderwerpen in de Biesbosch sfeer te vinden niet zo'n afstand af te leggen als de liefhebber van vandaag. 

Marinus Pieter Reus (1865 - 1938) Balkengat.

Direct buiten de stad langs het Wantij sprak men al van de Biesbosch, een schilderachtige omgeving met de watertoren, de balkengaten waarover de schilder Herman Gunneweg (1846 - 1904) in zijn dagboek beschreef dat hij er graag ronddwaalde, en dan is er de reeks balkengaten die de weemoedige Marinus Reus zo graag schilderde, op locatie achter Molen de Nachtegaal, de Vlij en het later in de crisistijd aangelegde Wantijpark.

Aanlegplekje in de Brabantse Biesbosch 2014
c.foto Peter van Loon.

Steef Wijnhoven griendlandschap
olieverf op paneel

Steef Wijnhoven trok al vroeg voor de oorlog met zijn bootje de Biesbosch in net zo graag om er te vissen als te schilderen en weer vele jaren na de oorlog had de kleurrijke Cor Noltee, nummer twee van het driemanschap dat rond de Tweede Wereldoorlog het Dordts impressionisme weer een nieuwe adem gaf, vlak bij de Kop van 't Land zelfs een tweede atelier.
Nog later in 1964 verbleef Noltee, vrij teruggetrokken, in de Brabantse Biesbosch in een huis van Staatsbosbeheer op De Dood, in dat laatste deel voor zijn overlijden maakte hij nog een boeiende ontwikkeling door, van een grijze Dordts Impressionistische grauwe toon naar meer expressieve vaak met het paletmes geschilderde werken.

Cor Noltee (1903 - 1967) Bootjes langs een dijk - tekening met de flowmaster pen op papier.

Cor Noltee  - Biesbosch  olieverf op paneel.

Wim Jansen is voor altijd verbonden als de kunstenaar die zijn artistieke bijdrage aan de twee boeken over de Biesbosch van Kees Rijkhoek leverde en als de in eerste instantie onbekende schilder van wiens hand een Dordts schilderij aan de wand op een clip van Beyoncé prijkte en daardoor ineens 'wereldberoemd' in Dordrecht en ver daarbuiten werd.
Typerend voor Wim Jansen zijn de opvliegende eenden in waterverf die hij vaak schilderde. Hij was de jongste van de vier genoemden van 'de tweede generatie' en het is dan ook te begrijpen dat hij vaak met zijn oudere collega's optrok en er ook door werd beïnvloed, dat is misschien de reden dat hij geen eigen hoofdstuk in Schilders van de Biesbosch kreeg toebedeeld, maar er wel in werd genoemd en afgebeeld.

Thomas van Heck

Thomas van Heck (1910-2006)
Er is is dankzij dochter
Mieke zowaar een museum
gewijd aan Thomas van Heck.

Wie helemaal niet in deze interessante uitgave staat afgebeeld maar wel werd genoemd, is de schilder Thomas van Heck.
Niet dat hij niet door de 'ballotage' van de samenstellers kwam maar omdat hij, hierover gingen verschillende versies van het verhaal door Dordrecht, zelf vond dat hij en niemand anders de Biesbosch schilder bij uitstek was en dat het hele boek daar op afgestemd had moeten zijn. Een gelijkwaardig hoofdstuk aan goed bedoelende amateurs deed zijns inziens geen recht aan zijn rechtmatige status te midden van voorbijgangers waar hij niet zo'n hoge pet  van ophad.
Nu na zoveel jaar jammer voor dit boek en de geschiedschrijving maar jaren later in 2007  publiceerde van Heck's dochter Mieke van Berkel-van Heck een prachtig uitgegeven boek onder de titel - Thomas van Heck - Laatste Dordtse impressionist - Meester van de Biesbosch.

Op Pinterest heb ik speciaal een map/bord gewijd aan Wim Jansen, met afbeeldingen en enkele krantenknipsels, zo kwam AD De Dordtenaar bij mij terecht toen zij werkten aan een artikel rond de Beyoncé hype, zomer 2016.  www.pinterest.com/petervanloon1

In de Brabantse Biesbosch (+/- 1985)
c.foto Peter van Loon
Dankzij zalmschouw bezitter en natuurmens Arie
van de Ree heb ik een onvergetelijke herinnering aan
de tocht die we samen maakten in zijn Zalmschouw
naar en door de Brabantse Biesbosch, waar we
een nacht aan boord sliepen en de volgende morgen
een prachtige mistbank invoeren.

Een tocht met Arie van de Ree leverde voor mij een hele reeks Biesbosch aquarellen op.
Zonder haast deed ik een hoop indrukken op, voelde ik ook de wereld van de schilders die, toch hoe je het ook went of keert, je voorgangers en ijk mogelijkheden zijn, die je dankzij hun werk bewust maakten, leerde kijken - dat voel je op zo'n moment in die verstilde natuur zonder mobiele telefoons en lawaaierige dagjesmensen.

Veel haat en nijd.
Daan Mühlhaus was toen mijn mentor en oudere collega-vriend en die was nu niet bepaald goed te spreken over Thomas van Heck en Wim Jansen, daar zat een hoop oud zeer van ver terug, maar dat weerhield me niet om dankzij de voorspraak van Kunsthandelaar G. Vermeulen, waar ik een tijd lang bijna al mijn verdiende geld spendeerde om er kunst te kopen en waar ik toen bijna kind aan huis was, mijn eerste bezoeken aan Thomas van Heck te brengen.
Daar bleek overduidelijk dat het oud zeer duidelijk wederzijds was.
Ook richting de Bakker's van de lijstenmakerij aan de Spuiweg waar ik toen werkte en waar ik Mühlhaus trouwens had leren kennen. Die deden meestal nogal neerbuigend richting Thomas van Heck en het moet gezegd, zijn schilderijen voor de handel waren niet Thomas' beste werk, maar dat lag op het moment van mijn eerste bezoek aan Thomas van Heck al ver achter hen. Ik zeg hen, want je kunt Thomas van Heck niet los zien van zijn onafscheidelijke vrouw Neeltje.
Ik was oprecht enthousiast over wat ik bij de van Heck's onder ogen kreeg en schroomde niet om bij de Bakker's van mijn respect uit eigen waarneming te getuigen.
Ook tegenover mijn mentor Daan Mühlhaus hield ik me niet op de vlakte, al wist ik gezien de verhalen en ervaringen tot dan toe nooit hoe hij daarop zou reageren.
Thomas van Heck had me in dat huis, op die volle zolder, prachtig werk laten zien, dat kon niemand me meer uit mijn hoofd praten..

Roots, de wereld van een opgroeiende autodidact.

Rietjes
Schilders, kunstenaars, zijn meestal individualisten, regelmatig hebben zij raakpunten met elkaar maar even zo vaak of zelfs nog meer zetten zij zich ten opzichte van elkaar af.
Thomas van Heck had het in de periode dat ik hem ontmoette niet zo op overbodige details en dan vooral rietjes. Wim Jansen, Steef Wijnhoven ook Daan Mühlhaus - 'Zij schilderden vooral rietjes",  en van Heck zei dit dan met het grootste misprijzen, sliste het bijna uit zijn mond en trok daarbij zijn mondhoeken in mineur naar beneden.
Thomas deed duidelijk niet aan rietjes, maar aan breed geschilderde rietmassa's zonder zich nog in, in zijn ogen, onnodige details te verliezen. 'Rietjes!'

Wim Jansen - Biesbosch met opvliegende eenden (detail)
olieverf op board.

Peter van Loon
Winter in de Biesbosch, 2000
waterverf op papier

Veel mogelijkheden.
Ik voerde dit twistpunt tussen kunstenaars op omdat ik hiermee vooral wil laten zien dat je met beeldtaal zoveel uiteenlopende kanten op kunt!

Masterclass serie
Dat wil ik ook duidelijk benadrukken tijdens de masterclass serie -

Peter van Loon
Aan de Nieuwe Merwede 1985
waterverf op papier 12x18 cm
Collectie oud wethouder de Kovel.

Het schilderen van de Biesbosch in waterverf voor gevorderden
Voor deze serie van zes lessen die zaterdag 4 februari om tien uur van start gaat kunt u zich bij mij, Peter van Loon opgeven.

Kosten voor zes ochtenden 115,- euro
Bij deze prijs ga ik ervan uit dat ieder zijn eigen vertrouwde materialen, papier, penselen, verf, meebrengt, anders in overleg een toeslag.
Aanvang 's ochtends tien uur tot 's middags één uur.

Adres Peter van Loon - de Vereniging 21  3311SB Dordrecht (Naast school Groenendijk)


Uiteraard waardeer ik het wanneer u dit bericht met anderen deelt.

Peter van Loon start of op dinsdagavond 29 augustus of op woensdagavond 30 augustus 2017 met een nieuwe reguliere serie schilderen met waterverf voor gevorderden, 16 avonden van 2.5 uur
Kosten 285,- euro.


Inlichtingen en aanmelden

Peter van Loon.
Telefoon                 078 6145913
Facebookpagina   facebook.com/petervanloonbeeldendkunstenaardordrecht
Pinterest                pinterest.com/petervanloon1

Peter van Loon
Hollandse wolkenlucht boven de Nieuwe Merwede 2016
waterverf op papier

Cor Noltee - olieverf op board

Herman van Zeggeren
Kreekje in de Biesbosch
olieverf (voorheen veiling A.Mak Dordrecht)

Thomas van Heck (1910 - 2006)

Peter van Loon
Dordtse impressionisten - verschenen
in de serie Verhalen van Dordrecht

Cor Noltee - olieverf .

Artikel Wim Jansen.
Aanleiding tentoonstelling
Baggermuseum Sliedrecht

Steef Wijnhoven (1898 - 1969)
Winter in de Biesbosch
olieverf op doek - particulier bezit.