Als je geen vinger aan de pols houdt, werkt dat het isolement en achterklap in de hand.

Op wat je niet hebt kunnen opbouwen kun je niet terugvallen, als je even nadenkt spreekt dat voor zich. Maar daar zit meteen het levensgrote probleem, het denken. Men denkt niet even na, sterker, men negeert of oordeelt zonder denken maar al te lichtvaardig, al te voorbarig.

Dat lijkt een boute uitspraak maar in het dossier vicieuze cirkel is dat met vette omlijningen een rode draad - vanaf het eerste begin tot nu en als daar niets aan veranderd ook weer in de toekomst.

Wanneer men geen vinger aan de pols begint te houden wat men nu en daarvoor ook al niet deed dan schaad het de vrijwillig onwetende partij ogenschijnlijk niet. maar de verwaarloosde 'vragende' partij juist buitensporig. Want is het niet één van die cynische wetmatigheden dat wat niet gezien wordt door de (buiten)wereld niet voor die (buiten)wereld bestaat en aan wat niet bestaat hoeft men en zal men ook geen kwaliteitsaandacht besteden?

Het kan geen kwaad goed te denken

.

In dit kader is een observatie van Arnon Grunberg - "Passiviteit is soms een groter raadsel dan moord.'  - een sterk prikkelende. Zeker als je er nog één van Grunberg achteraan plakt; 'Om een beeld te zien hoef je vaak alleen maar niet weg te kijken.'
Als men wel een vinger aan de pols had gehouden had men met eigen ogen een heel ander beeld kunnen zien, kunnen zien dat uw auteur er alles binnen de beperkte mogelijkheden deed en nog steeds doet om het nooit zover te laten komen, nooit zo lang te laten duren. Het ging met de vicieuze cirkel alleen maar van kwaad tot erger.
De gevolgen van de onwetendheid en onverschilligheid weten zich steeds weer op alle mogelijke manieren te wreken en een onevenredig hoge wissel te trekken op de schier kanslozen, kansarmen.

Voor een dubbeltje op de laatste rij.

De echte wereld  is niet het beeldscherm
en het plaatje op de smartphone.

Babycakes Romero, de fotograaf, maakte
een veelzeggende fotoserie
The Death  Of Conversation.
Dit veel aandacht trekkende project trof 
ik voor het eerst op CNN,.
Ook hier was er een weer sprake van de
herkenning,  signalering van een ernstig
 verschijnsel waarop je als 'vragende partij'
lelijk kunt stuklopen en als ontkennende je
makkelijk achter kunt verstoppen. 
Maar het ontmenselijkt en het werkt
sterk de blikvernauwing van eenzijdige
gebruikers in de hand .

Zo luid de veelzeggende kop boven een artikel van 12 april j.l. in De Groene Amsterdammer (de link staat op mijn aan de vicieuze cirkel gewijde borden op Pinterest, vanwege onvoldoende vaardigheden op dit gebied kan ik het helaas niet in dit artikel inbouwen wat zoveel handiger zou zijn.)
De Groene refereert in haar artikel aan het Journaal, dat tevens een compliment krijgt voor de helderheid van hun twee minuten durende berichtgeving waarin mensen, en ook ik, veel konden herkennen. Sindsdien ben ik extra gespitst op de essentie van de hier behandelde 'nieuwe inzichten' en de eraan gekoppelde nieuwe methode binnen de problematiek van de schuldsaneringsaanpak waar het bericht om draaide.
Ik zag en herkende sterke verwantschappen tussen de hier behandelde problematiek van de schuldsanering met haar overduidelijke gevolgen en mijn vicieuze cirkel problematiek en haar ingrijpende gevolgen, net zoals ik dat in een journaal item over 113 - zelfmoord trof. Ook dit item werd goed belicht, ook hier waren nieuwe inzichten - praten met de omgeving! - en ook daar waren duidelijke parallellen/en het feest van de herkenning en tijdelijk de verraderlijke illusie van de erkenning en de valse hoop dat nu het kwartje toch wel eindelijk ergens zal gaan vallen, zoveel logica!

Verraderlijk, omdat nieuwe inzichten wel bij de top intelligentia en ingewijden rond een probleem doordringen maar niet op het niveau waar je je strijd om het dagelijks bestaan en functioneren moet strijden, bij de mensen en kaders waar je het mee moet doen, die blijven gewoon wegzappen en houden gewetenloos gemakzuchtig vast aan hun eerder ingenomen 'foute' houding van ontkenning, bagatellisering en genadeloze stigmatisering rondom de persoonlijke versie van de problematiek van betrokkenen die men in zich eenvoudigweg doodzwijgt.

De vicieuze cirkel.

Het logische gevolg van het geen vinger aan de pols houden is dat 'men' van niets weet, ja men heeft ergens weleens een klok horen luiden en geeft daar een onnadenkende invulling aan want waarom zou men fictie en feiten scheiden? Het logische gevolg van het zwijgen is dat de voorbarigoordeelveller, mening zonder visie gever, meer bereik en meer en betere podia heeft dan diegene die nu juist uit dat isolement moet kunnen komen en vecht om eindelijk eens goed te worden verstaan, begrepen en eindelijk te worden verdedigd en een vorm van bescherming gegund zou mogen.
Het is logisch dat dat ongelijke alleen maar tot nog meer scheefgroei, nog meer isolement lijdt, nog meer onherstelbare schade en verspilling zal genereren.
De vicieuze cirkel is een kraamkamer die nieuwe rampen baart.

Dit model dat de pijlers waarop mobility mentoring probeert te steunen toont is het tegenovergestelde
van het vicieuze cirkel kwaad. Dat fenomeen, dat proces dat ik steeds weer noem.
Het model heeft in mijn observatie wel heel veel gelijkenis met het model van de piramide van M.
dat ik  ter ondersteuning van mijn uitleg al zo vaak op alle niveaus opvoerde.
Deze piramide werkt niet horizontaal  maar verticaal, net als in de maatschappij waar er met meer
maten gemeten wordt..

In bericht 50 van dit blog leg ik met de kennis van dat moment vrij zorgvuldig uit wat mijn vicieuze cirkel is.

De genoemde stress is wel
te vergelijken met het
jongleren met rampen waar
deze cartoon voor stond.

(Artikel dat al zolang geschreven had moeten zijn maar door twijfel aan het nut (wat heeft het voor zin, wat heeft het voor nut, wanneer het gehoor dat je steeds bereiken wil(de) het om ver uiteenlopende redenen toch niet leest?) en door chronisch tijd en middelen gebrek nooit tot stand kwam. Daarom is het verre van volledig en verre van afdoende en moet het later nog verder.
Maar de eerste functie - weer een onverbloemde noodkreet vanuit de machteloosheid van het weerbarstige, o zo onpraktische isolement - zonder nog meer contraproductief uitstel al vast vervuld, want het loopt lelijk spaak.)

Telefoon               078 6145913

Facebookpagina   facebook.com/petervanloondordrechtnl

Peter op Pinterest  www.pinterest.com/petervanloon1

Persbericht van GGZ Friesland
Nog zo'n gebied dat alom werd ontkent
nu zelfs een naam heeft De Tweede Ziekte
Dat de bewustwordingscampagne nog
maar marginaal het bewustzijnsniveau
van de medemens heeft bereikt blijkt in
de dagelijkse praktijk.
Men stigmatiseert er lustig op los.

De genoemde piramide van M.